Ter voorbereiding op de Nederlandse Dagen in het Heilig Land die VNB dit najaar organiseert, maakt de reisorganisatie om de week een vlog waarin de kijker wordt meegenomen in de voorbereidingen op en organisatie van deze dagen. Eind juli ging vlog #9 online, waarin vicaris Cornelissen vertelt over de bedevaart die hij in november met het Aartsbisdom Utrecht maakt naar het Heilig Land, zijn eerdere reizen naar het Heilig Land en enkele indrukwekkende plaatsen die hij toen in Jordanië heeft bezocht.

Mensen denken bij het Heilig Land vaak alleen aan Israël, “maar het Heilig Land is wel ietsje groter,” zo begint vicaris Cornelissen. Het beslaat namelijk ook een deel van Jordanië en bijvoorbeeld de Sinaï-woestijn in Egypte. Vicaris Cornelissen: “Wij gaan ook naar Jordanië omdat Mozes met het volk Israël veertig jaar door de woestijn trok en uiteindelijk het volk bracht tot de berg Nebo. Als je op die berg Nebo staat, dan kijk je over Israël, over dat land van melk en honing. Je ziet de rivier de Jordaan stromen en helemaal in de verte, bij helder weer, zie je Jeruzalem.”
“Toen Mozes het volk door die woestijn leidde, onder leiding van God, kwamen ze op een gegeven moment door een gebied met giftige slangen. Ze kunnen niet verder. In een droom van Godswege hoort Mozes dan de opdracht: maak een bronzen slang, bevestig die aan een paal, trek zo door dat gebied en iedereen die wordt gebeten door zo’n giftige slang zal niet sterven, die zal gered worden. Je ziet daar op die berg Nebo dus een paal met een slang. Maar het is meer dan dat, want Christus gebruikt dat beeld van de slang aan een paal ook voor zichzelf: die man aan een paal, die ook de redder is van de wereld. Die twee symbolen zie je ineen gesmeed op die berg Nebo. Ik vond dat zelf heel indrukwekkend.”

Naast de berg Nebo bezoeken de ‘Utrechtse’ pelgrims in Jordanië onder meer Petra. Dit was de Griekse naam van de hoofdstad van de Nabateeërs. Petra ligt in een kloof in de heuvels en is gedeeltelijk uit rotsen uitgehakt. In 1985 verklaarde UNESCO Petra tot werelderfgoed en in 2007 werd de stad verkozen tot één van de zeven nieuwe wereldwonderen. Vicaris Cornelissen noemt het een geweldig mooie plek: “Je komt er lopend naartoe, tussen ravijnen door, rotshellingen links en rechts en dan in één keer kom je een bocht om en zie je dat heel bekende tafereel, die heel bijzondere tempel, in de rotsen uitgehouwen. Eén van de vele tempels in rotsen uitgehouwen.”
Die tempels waren ook bedoeld als graven voor overleden Nabateeërs, vertelt Cornelissen. “Die bewaakten allerlei belangrijke handelsroutes, kregen daar ook geld voor, maar vonden het blijkbaar belangrijk om hun doden te eren en dat zie je daar. Het doet mij ook denken aan woorden van Jezus: ‘laat de doden de doden begraven’. Dus: moet je zoveel tijd, zoveel energie, zoveel geld stoppen in de doden? Want uiteindelijk gaat het ons niet om de doden, maar om de levenden. Maar het is dus mooi om te zien.”

Meer informatie over de bedevaart van het Aartsbisdom Utrecht naar het Heilig Land / aanmelden: klik hier