Na de viering in de Pius X basiliek, de groepsfoto en het lopen van de kleine of de grote Kruisweg door een aantal groepen was de derde dag van de bisdombedevaart naar Lourdes nog maar halverwege. In de tweede helft verzamelden de pelgrims zich voor een viering van barmhartigheid, ‘s avonds namen zij deel aan de lichtprocessie over het Heiligdom.

In zijn inleiding op de viering van barmhartigheid ‘s middags zei mgr. Woorts dat deze viering bedoeld is “om de vrede van Christus te ontvangen. Boete is herstellen wat gebroken is: met God, met elkaar en met onszelf zoals God ons heeft bedoeld.”

Rector Kuipers van de priester- en diakenopleiding het Ariënsinstituut verzorgde de overweging in deze viering. Hij verwees naar de gelezen Evangelietekst (Joh. 13,1-15) waarin Jezus Zijn leerlingen de voeten wast. Dit wordt volgens Kuipers vaak uitgelegd als ultiem voorbeeld van dienstbaarheid en elkaar liefhebben, maar er is volgens hem nog een dimensie: “Het is niet alleen een voorbeeld om na te volgen, maar Jezus wil ook onze voeten wassen, ons dienen, voor ons zorgen, van ons houden.”

Hij vertelde over een Joodse jeugdvriend, die psycholoog werd. Deze vriend zei hem een keer: als ik jouw christelijk geloof goed begrijp, zou ik zonder werk moeten zijn. Want het belangrijkste in jullie geloof is dat God persoonlijk onvoorwaardelijk van je houdt en dat die liefde betekenis geeft aan je leven. En bijna alle problemen van de mensen in mijn praktijk zijn terug te voeren op het gegeven dat ze zich niet voor kunnen stellen dat iemand van hen houdt, laat staan God. Kuipers: “Mijn vriend had de kern van het evangelie te pakken. Voordat we kunnen houden van de mensen om ons heen, laat staan kunnen houden van God zullen we Zijn liefde moeten ontvangen – ons de voeten laten wassen.”
In Lourdes zijn daarvoor diverse mogelijkheden, zo zei hij: in gebed bij de Grot, tijdens de Eucharistievieringen, tijdens deze viering van barmhartigheid. “God biedt ons Zijn vriendschap, wat zou het mooi zijn als we ons kunnen overgeven aan Hem.”
Onze schaduwkanten staan dat mogelijk in de weg, aldus Kuipers: zijn we aardig genoeg voor anderen, zijn we eerlijk genoeg? Zijn we vaak genoeg stil om God te kunnen horen in ons hart? Maken we tijd vrij voor gebed, om naar de kerk te gaan? “Door Jezus onze voeten te laten wassen, krijgen we de gelegenheid als mensen fris en schoon verder te gaan. Laten we die kans met beide handen aangrijpen.”

Vervolgens was er uitstelling van het Allerheiligste. Er werd gebeden en gezongen en tijdens de aanbidding van het H. Sacrament was er gelegenheid om bij één van de aanwezige priesters het sacrament van boete en verzoening te ontvangen. Daar werd veel gebruik van gemaakt, nog enige tijd na de viering bleven de priesters daarvoor beschikbaar.

‘s Avonds gingen de Utrechtse pelgrims voorop in de lichtprocessie over het heiligdom. Hoofdaalmoezenier Cornelissen verzorgde een deel van de gebeden tijdens de processie. Kardinaal Eijk sprak het slotgebed uit en gaf de zegen aan het eind van de lichtprocessie.

Foto’s: Ramon Mangold

Foto: Aartsbisdom Utrecht