Paus Franciscus heeft 2025 uitgeroepen tot Heilig Jaar met als motto: Pelgrims van hoop. Het is gebruikelijk om een voorbereidingsjaar te houden voorafgaand aan een Jubeljaar. Op verzoek van de paus krijgt dit vorm als een Jaar van gebed. In een videoreeks op katholiekleven.nl gaan de Nederlandse bisschoppen in gesprek over het thema hoop aan de hand van het kerkelijk jaar. Wat vieren we op de hoogfeesten? En waarom en hoe kunnen deze hoogfeesten ons tot hoopvolle mensen maken? In aflevering 6 vertelt mgr. Woorts over het hoogfeest van Petrus en Paulus (29 juni).

Elke bisschop steekt in zijn video de ‘Pelgrims van hoop kaars’ aan en spreekt daarbij een gebedsintentie uit. Op de kaars is het logo van het Jubeljaar afgebeeld. “Met het hoogfeest van Petrus en Paulus vieren we dat zij hun leven voor Christus hebben gegeven,” legt mgr Woorts uit. De video is opgenomen in de parochiekerk Sint Petrus’ banden in het dorp Driebergen-Rijsenburg (parochie St. Maarten). De kerk is gebouwd in 1810. Het is de eerste rooms-katholieke kerk die in de provincie Utrecht gebouwd is na de Reformatie.

“Volgens de overlevering zijn Petrus en Paulus beiden in Rome de marteldood gestorven. Petrus heeft zich vooral gericht tot zijn mede-Joden om te verkondigen dat Christus de verrezen Heer is, de Zoon van God. Paulus heeft zich vooral gericht tot de andere volkeren. Tezamen getuigen zij van de missionaire opdracht die wij, en ieder persoonlijk, hebben ontvangen om van Jezus te getuigen.”

Hoe kan dit hoogfeest ons tot hoopvolle mensen stemmen? “Petrus en Paulus waren zeker geen perfecte mensen,” vertelt mgr. Woorts. Petrus verloochende Jezus en Paulus was eerst een vervolger van de christenen. “Dus ook al gaan wij wegen die niet in overeenstemming zijn met wat de Heer met ons wil, Hij blijft in ons geloven. Er is altijd een bekeringsmoment mogelijk, dat Hij ons opnieuw aanneemt in zijn liefde, in zijn vertrouwen. Er zijn altijd pieken en dalen. Er zijn hele mooie, zegenrijke momenten. Maar er zijn ook dagen dat het moeilijk is en die achteraf ook zegenrijk kunnen blijken te zijn. Dat we ergens doorheen geleid worden en de Heer blijft erbij. Dat is mijn hoop, maar dat is ook wat we door de geschiedenis van de Kerk heen zien in elke tijd weer.”