‘s Avonds viering van barmhartigheid

Vanwege de hitte was besloten om de Kruisweg vlak buiten Fatima in de ochtenduren te lopen. De pelgrims verdeelden zich over vier groepen, onder leiding van mgr. Woorts, vicaris Cornelissen, pastor Rutgers en pater Ignatius Maria. Biddend en zingend trokken de pelgrims langs de door olijfbomen en struiken omgeven staties, om te eindigen bij de St. Stefanuskapel. Daar vierden zij de Eucharistie, waarna de groep het dorpje Aljustrel inging voor een bezoek aan onder meer de huisjes van de drie herderskinderen.

 
Foto links: Ramon Mangold

Het interieur van deze huisjes is grotendeels nog in oorspronkelijke staat, zodat een goed beeld is te krijgen van de eenvoudige omstandigheden waarin deze kinderen opgroeiden. Het lopen van de Kruisweg maakte veel indruk op de deelnemers, bij diverse pelgrims brachten de olijfbomen herinneringen naar boven naar bedevaarten die zij eerder naar het Heilig Land maakten.

 
Foto rechts: Ramon Mangold

Het was op 11 juni het hoogfeest van de Heilige Drie-Eenheid, vicaris Cornelissen vertelde in zijn preek over Sint Augustinus, die zich het hoofd brak over dit geloofsmysterie. Hij liep erover te prakkiseren toen hij op het strand een jongetje water uit de zee in een kuil zag scheppen. Augustinus zei hem dat zijn kuil veel te klein was voor al het water van de zee, waarop de jongen antwoordde: ‘Veel eerder zal de zee in mijn kuil passen dan dat het geheim van God in uw verstand past.’

 
Foto rechts: Ramon Mangold

“We moeten niet alleen ons verstand, maar ook ons hart voor God openen,” aldus Cornelissen. “Dat is niet eenvoudig met alle lijden in de wereld. Wil God al die honger, oorlog en ziekte? Bepaalt hij het noodlot van het individu? Of… is Hij degene die troost en kracht biedt als mensen iets ergs overkomt?” Je kunt tegen Hem kiezen, maar God is trouw, groot in liefde en medelijden. Vicaris Cornelissen wees op de naam waarmee God zich aan Mozes bij het brandende braambos openbaarde: ‘Ik-zal-er-zijn.’ “Toekomende tijd dus. Op het moment voelen we ons misschien verlaten, maar achteraf kunnen we zeggen: ‘Ik was niet alleen’.” Sinds Jezus mogen we God Vader noemen, “Christus is het gelaat van God. De manier waarop Jezus leefde, vertelt iets over wat God in mensen bewerkt. Nabijheid, betrokkenheid en verzoening. We kunnen God ontmoeten in de Zoon en als we door de Zoon geraakt worden, als we worden geïnspireerd om naar Zijn voorbeeld te leven, dan is het de Geest van God die ons vervult.”
Maria is doordrongen van de Drievuldigheid, aldus Cornelissen: “Ze is dochter van God de Vader, moeder van God de Zoon en bruid van God de Heilige Geest. ‘De Heer is met u’, zo bidden we in het Wees Gegroet. En zoals de Heer met Maria is, zo is Hij met ons.”

 
Foto’s: Ramon Mangold

Lenie van Os uit Dalfsen (89) is de oudste pelgrims die mee is op deze bedevaart. “Ik ben blij en dankbaar dat ik dit nog kan,” vertelt ze. Ze gaat elk jaar naar Lourdes en ging in 2016 met het Aartsbisdom Utrecht ook mee op bedevaart naar Polen. “Fatima was ik nog nooit geweest en dat wilde ik toch eens zien.” Ze heeft nu alleen nog wat eerste indrukken, maar weet al wel dat je Fatima niet met Lourdes kunt vergelijken. “Daar kom ik al heel lang. Bij bepaalde dingen daar krijg ik nog een brok in mijn keel. Mijn eerste indruk van Fatima is dat het hier anders is, veel moderner bijvoorbeeld. Daarmee vergeleken is Lourdes armoede.”

De Kruisweg vond ze erg mooi om te lopen, “daar ging heel veel van uit. En dat geldt ook voor de Missen in de basiliek en in de kapel na afloop van de Kruisweg. Ik ben heel erg benieuwd naar de komende dagen.”

‘s Avonds stond voor de pelgrims de viering van barmhartigheid met biechtgelegenheid op het programma. Pater Ignatius Maria wees in deze viering nog eens op de kernboodschap van Fatima: het bekeren van de zondaars, waartoe de Moeder Gods opriep. “Een moeilijke boodschap, moet dat nou zo zwaar? Zeker in deze tijd, waarin het bestaan van de hemel wordt ontkend, of men denkt dat iedereen er wel toegang toe heeft.” Maar Jezus’ naam betekent ‘Hij die redt’, aldus Ignatius Maria: “Als we geen redding nodig hebben, als we denken geen zonden te begaan dan ontkennen we Hem.”

Uit ervaring meldde hij dat biecht horen “saai” is: “Ik hoor altijd hetzelfde. Zonde is niet origineel, houden van is wel origineel. Biechten is Jezus ontmoeten, God ontmoeten. Want je kunt Hem ontmoeten door op bedevaart te gaan, maar het meest direct kan dat in de sacramenten. We kunnen bang zijn om te biechten en onze zonde te zeggen, maar Gods liefde en barmhartigheid zijn een vuur waartegen onze zonde slechts een druppel is.”
Tijdens de uitstelling van het Allerheiligste konden pelgrims bij één van de priesters het sacrament van boete en verzoening ontvangen. Na afloop nam een aantal pelgrims ook nog deel aan het rozenkransgebed en de Lichtprocessie op het plein.

 
Foto rechts: Ramon Mangold

Foto: Ramon Mangold

Foto: Ramon Mangold