Priesteropleiding het Ariënskonvikt hield op 2 juli de jaarlijkse convictsdag. De dag sloot af met de traditionele barbecue, ‘s middags werd onder meer het reisprogramma gepresenteerd van de studie- en bedevaartsreis naar Israël die het convict dit najaar maakt. De dag begon met een Pontificale Hoogmis in de Sint Catharinakathedraal. Tijdens deze viering was ook de start van de gebedsestafette om roepingen die het komende jaar door het aartsbisdom trekt.

Een Christusicoon uit het Ariënskonvikt reist dan langs de parochies. Aanleiding is het door paus Benedictus XVI uitgeroepen ‘Jaar van de Priester’, dat op 19 juni van start ging. Tijdens de Eucharistieviering in de Utrechtse kathedraal werden ook Anton ten Klooster en Wouter de Paepe onder de wijdingskandidaten opgenomen. Zij worden op 12 december 2009 tot diaken en op 29 mei 2010 tot priester gewijd. In zijn openingswoorden stond aartsbisschop Eijk stil bij dit “heuglijke feit”, en zei “met de aanwezigen te zullen bidden voor Gods rijkste zegen in de laatste fase voor hun diaconaat.”

In zijn homilie stond mgr. Eijk stil bij de evangelielezing (Mt. 9, 1-8), waarin Jezus een lamme geneest. Aartsbisschop Eijk: “Met veel moeite brengen omstanders de lamme tot bij Jezus, in de hoop dat deze hem zal genezen. Maar Jezus zegt: ‘Uw zonden zijn u vergeven.’ Een aantal omstanders is verbaasd: Wat doet Jezus nu? Alleen God kan zonden vergeven, ze beschuldigen Hem van Godslasterlijk gedrag.” Jezus vraagt daarop: wat is gemakkelijker, zonden vergeven of een lamme genezen? Het eerste natuurlijk, want dat kun je niet controleren. Daarop geneest Hij de lamme en zien de omstanders dat er met Jezus iets bijzonders is. Mgr. Eijk: “Als dat tweede waar is, moeten zijn zonden ook vergeven zijn, zo redeneren de omstanders.”

‘Geestelijke verlamming’
Waardoor was deze man eigenlijk verlamd? Was het een fysieke zaak, of was hij ook verlamd door de situatie waarin hij verkeerde, was hij verlamd door de zonde? Mgr. Eijk: “Hij is het prototype van de mens die zondigt en daardoor verlamd is. Hij krijgt behalve lichamelijke genezing ook geestelijke genezing en hervindt zo zijn innerlijke vrijheid.”
Het woord ‘zonde’ roept nu niet meer zoveel weerstand op, maar “nog altijd als je het woord laat vallen zie je bij sommigen in de kerk de luxaflex naar beneden gaan,” aldus de aartsbisschop. Om de betekenis van het begrip ‘zonde’ te duiden verwees hij naar de uitroep die je slaakt als een glas rode wijn over de divan gaat: ‘Dat is zonde!’ Eijk: “Zonde van de divan, en zonde van de wijn. Waarom? Beide worden niet gebruikt zoals ze bedoeld zijn. Zo is het ook met de morele zonde: dan doet de mens iets waarvoor de Schepper hem niet heeft gemaakt, hij gaat in tegen zijn bedoeling.”
Dat zondebesef is tegenwoordig verduisterd, constateerde mgr. Eijk. Zo zeggen velen: ik maak zelf wel uit wat goed en kwaad is, daar heb ik geen Kerk, samenleving of ouders voor nodig. Eijk: “Verkondigen dat de mens kan zondigen heeft niet alleen te maken met wetten en normen, het gaat om je Godsbeeld en je mensbeeld: dat je wilt meewerken aan Gods scheppingsplan. Dan kun je pas keuzes maken. De huidige samenleving kent een geestelijke verlamming: men leeft voor het plezier en vraagt niet meer naar het doel van het leven.”

Dalend aantal priesters
Tot slot richtte mgr. Eijk zich tot de wijdingskandidaten Ten Klooster en De Paepe: “Jullie hebben Gods roepstem gehoord om dit Gods- en mensbeeld in deze geseculariseerde samenleving uit te dragen. Het is een moeilijke maar ook mooie taak om juist onder deze omstandigheden God te vertegenwoordigen.”
Aan het eind van de viering lichtte P. Kuipers, conrector van het Ariënskonvikt en voorzitter van de diocesane Roepingenraad, de komende gebedsestafette om roepingen toe: elke week zal de icoon een andere parochie aandoen, waar vervolgens in de liturgie aandacht gevraagd zal worden voor priesterroepingen en roepingen tot het religieuze leven. Daarna benadrukte mgr. Eijk het belang van dit blijvende gebed om roepingen, gezien het sterk dalend aantal priesters in het aartsbisdom, en ging voor in een gebed om roepingen.