De Utrechtse buspelgrims vertrokken vrijdagochtend 8 mei al vroeg richting Nederland, niet veel later vertrokken ook de diverse groepen richting het vliegveld. De ongeveer 800 treinpelgrims hadden op 8 mei de laatste dag van de bisdombedevaart in Lourdes. Zij reizen op 9 mei per TGV terug naar Nederland. Een flink deel van deze treinpelgrims verzamelde zich op vrijdagmorgen voor de slotviering in de St. Jozefkapel, sommige meegereisde parochies vierden elders op het heiligdom de Eucharistie.

Hoofdaalmoezenier vicaris Cornelissen stelde in zijn preek dat “wie wil weten wat christelijke liefde is, eens moet meegaan naar Lourdes, naar de Grot. Er heerst hier een klimaat van aanvaarding – iedereen mag hier zijn zoals hij of zij is. En er heerst hier, ondanks alle ziekte en ondanks het verdriet en het gemis van een dierbare, of problemen in het gezin of de familie toch ook een sterke vreugde.” Zieken ervaren dat ze méér zijn dan hun ziekte en ontvangen kracht, aldus Cornelissen. “En begeleiders ervaren dat ze méér zijn dan mantelzorgers en ze ontvangen kracht om hun verantwoordelijkheid te dragen.”
Alle liefde begint klein, zo benadrukte de hoofdaalmoezenier. “Christelijke liefde begint ook klein, met oog en hart hebben voor de andere. Maar wie die weg probeert te gaan, ontdekt uiteindelijk steeds meer het bijzondere van Christus, die in de persoon de samenvatting is van Gods liefde. Die het kwetsbare beschermt en redt en die ons Zijn vergeving schenkt. Liefde verlicht de last van het bestaan en liefde maakt ziekte draaglijk. En liefde is kracht om de last van de ander te dragen. Precies dat is wat Jezus Christus, de mensgeworden liefde van God, voor ons gedaan heeft.” Christelijke liefde is dan ook géén zoetsappige liefde zoals we die van de tv kennen, aldus Cornelissen, “het is géén liefde van ‘zij leefden nog lang en oppervlakkig’. Men moet elkaar grenzeloos beminnen en zich mateloos aan elkaar geven.”

Aan het eind van de viering memoreerde vicaris Cornelissen dat diaken Enthoven (rechts van vicaris Cornelissen) dit jaar zijn 25-jarig diakenjubileum viert. De hoofdaalmoezenier zelf hoorde gisteren dat hij benoemd is tot erekapelaan van de Grot. Hij ontving na afloop van de slotviering uit handen van pater Kemseke de bijbehorende eretekenen. Pater Kemseke is de coördinator voor de Nederlandse taal in het heiligdom van Lourdes.

In de middag hadden de pelgrims en vrijwilligers de gelegenheid om op de weide tegenover de Grot gezamenlijk de rozenkrans te bidden. De hotelgroep van de Gerardus Majella parochie en de Ludgerusparochie uit de stad Utrecht koos ervoor om die middag de kruisweg te bidden. De helft van het gezelschap liep de kleine kruisweg, de andere helft liep de grote kruisweg. Pater Ignatius Maria en pastor Koos Smits pr. begeleidden gezamenlijk deze grote kruisweg.