In de week na carnaval waren de seminaristen van het Ariënsinstituut voor hun jaarlijkse retraite te gast in de Norbertijnenabdij van Postel, net over de grens in België. Ook de priesterstudenten van Vronesteyn (bisdom Rotterdam) namen deel aan deze retraite.

Het contrast kon nauwelijks groter zijn: na de drukte van carnaval trokken de seminaristen op maandagmorgen vanuit Utrecht en Voorburg richting Postel in de Antwerpse Kempen. Sinds 1140 wonen op deze plaats kloosterlingen die willen leven naar het voorbeeld van hun stichter St. Norbertus (+1134). Hun ideaal is Christus navolgen in Zijn armoede naar het voorbeeld van de apostelen. Dat uit zich in een eensgezind gemeenschapsleven, toegespitst op de dagelijkse viering van de Eucharistie en het koorgebed. In de abdijkerk, die dateert uit 1190, komt de gemeenschap enkele keren per dag samen voor gebed.

Pater Ward Biemans SJ, spirituaal van het Ariënsinstituut, was gevraagd om de inleidingen te verzorgen. Als thema had hij gekozen: ‘Het leven van Jezus Christus, in enkele Geestelijke Oefeningen volgens de H. Ignatius van Loyola’. Rector Kuipers van het Ariënsinstituut vertelt: “Telkens stond een gedeelte uit het Evangelie centraal tijdens de conferentie waarover de deelnemers dan later – in het stil gebed – konden mediteren volgens de Ignatiaanse methode. Voor de meeste deelnemers was deze vorm van gebed helemaal nieuw, maar ze hebben ontdekt dat het een andere manier is om biddend met de Schrift om te gaan.” De stilte van die dagen hielp om tot gebed en meditatie te komen zonder afgeleid te worden door andere zaken.

Voor Alex van den Hende, priesterstudent van het Ariënsinstituut, was het de eerste keer dat hij een dergelijke stille retraite meemaakte. Hij vertelt: “In het begin was het even wennen, die stilte, maar langzaam maar zeker werd het weldadig. Je kreeg echt de gelegenheid om tot gebed te komen.” De retraite werd natuurlijk gemarkeerd door het begin van de Veertigdagentijd. Rector Kuipers: “Het is goed en waardevol om Aswoensdag en het begin van de Veertigdagentijd op deze manier te beleven. Dat maakte de retraite extra bijzonder.”
Aan het einde van de retraite is het natuurlijk de vraag wat je ervan meeneemt. Voor de meesten zal het een aantal goede voornemens zijn om in deze Veertigdagentijd momenten van stilte en gebed te zoeken en daardoor meer verbonden te zijn met Christus. Kuipers: “En eerlijk is eerlijk: als je in een Belgische abdij te gast bent ga je niet weg zonder abdijbier mee te nemen!”