De jaarlijkse Religieuzendag van het Aartsbisdom Utrecht werd op 5 februari op twee locaties gehouden: het programma startte in het klooster van de karmelieten in Zenderen en eindigde in het klooster van de Zusters Carmelitessen, dat één kilometer verder ligt. Kardinaal Eijk, hulpbisschop Hoogenboom en de vicarissen Cornelissen en Pauw woonden met ruim 50 religieuzen van verschillende ordes en congregaties deze dag bij.

Paus Johannes Paulus II nam in 1997 het initiatief voor een jaarlijkse wereldwijde Dag van het Godgewijde leven. Deze werd gekoppeld aan het Feest van de Opdracht van de Heer op 2 februari. Het Aartsbisdom Utrecht organiseert sinds een aantal jaren rond deze dag een Religieuzendag, waarin verdieping en ontmoeting centraal staan. Kardinaal Eijk benadrukte in Zenderen nog eens dat geen bisdom zonder religieus leven kan. Niet alleen vanwege hun werk in parochies maar ook vanwege hun biddende aanwezigheid.

Prior Edgar Koning o.carm. van het karmelietenklooster in Zenderen heette de deelnemers welkom, waarna zij naar de kloosterkerk gingen voor de Eucharistieviering. In zijn preek constateerde kardinaal Eijk onder meer dat de meeste mensen vooral tuk zijn op spectaculaire gebeurtenissen zoals schandalen, wetenschappelijke ontdekkingen of de opkomst van veelbelovende politici “van wie men tegenwoordig wonderen verwacht, eerder dan van Christus. Dat komt grotendeels doordat men weinig oog heeft voor de wonderen die God dagelijks om ons heen bewerkt, maar die het nieuws niet halen.”
“Als we onze ogen echt openhouden, zien we dat God talrijke wonderen in ons leven verricht, ook al komen die nooit in de krant,” zo concludeerde de Utrechtse aartsbisschop. “Elke keer dat zich een nieuwe seminarist of een nieuwe religieus aanmeldt en nog meer als die seminarist of religieus de eindstreep haalt, dat wil zeggen priester wordt gewijd of de eeuwige geloften aflegt, zijn dat in onze hyper-individualistische en oversekste samenleving geen wonderen? En moeten we zelf niet concluderen dat het geheel en al aan Gods genade te danken is – en dus een wonder is – dat we trouw blijven aan onze wijdingsbeloften en/of onze religieuze geloften? Of waar het gehuwde mensen betreft, aan hun ja-woord voor het leven? ‘Wonderen zijn de wereld nog niet uit,’ zegt het spreekwoord. Dat klopt, maar nu is het ook nog zaak om er oog voor te krijgen.”

Na de lunch hield prior Koning een inleiding over het ontstaan van de Karmel en de karmelitaanse spiritualiteit. Daarbij kwam ook het onderscheid tussen de geschoeide en de ongeschoeide karmelieten aan bod. Koning vatte de spiritualiteit van de karmelieten in één zin bondig samen als ‘leven voor Gods aangezicht’. Ook de bekende karmeliet Titus Brandsma ontbrak natuurlijk niet in zijn verhaal.
Na de lezing en de vragenronde gingen de deelnemers naar het klooster van de Zusters Carmelitessen. Daar werd het gebed na de middag gebeden en werd in een kloostergang koffie geschonken. De Religieuzendag verliep in een zeer hartelijke sfeer, aldus vicaris Pauw van het vicariaat Arnhem. “De omgang was zeer broederlijk en zusterlijk. Mooi vond ik om te zien hoe een karmeliet van meer dan 100 jaar echt zat te genieten en zei dat hij het zo’n geweldige dag vond om mee te maken. De onderlinge ontmoeting ging echt ergens over, en niet alleen over zorgen over de eigen gemeenschap.”