De laatste twee dagen van de ‘Polenbedevaart’ van het Aartsbisdom Utrecht bestonden uit de terugreis: van Czestochowa naar Leipzig en de slotetappe Leipzig-Nederland. Tijdens die laatste reisdag werd in de bekende Duitse bedevaartplaats Kevelaer nog een stop gemaakt voor een zendingsviering.

Halverwege de bedevaart had de groep een schok te verwerken gekregen, toen medepelgrim Joop (77) overleed. Hij werd onwel nadat hij een steile heuvel had beklommen in Kalwaria Zebrzydowska. Bij dit klooster is in een park het Heilig Land nagebouwd met ruim 40 kapellen. Hoofdaalmoezenier vicaris Cornelissen: “Joop wilde per se mee naar Polen, hij wilde per se die heuvel op. Op het Feest van Kruisverheffing beklom hij die heuvel en werd er onwel, bij de kapel van OLV van Smarten. Hulpdiensten reanimeerden hem en mgr. Woorts heeft hem de ziekenzalving gegeven. In het ziekenhuis overleed hij die nacht, op de gedachtenis van OLV van Smarten.”
De omstandigheden van Joops overlijden hielpen familie en medepelgrims om het gelovig te duiden, aldus mgr. Woorts. “Na de eerste schrik denk je: dit is geen toeval.” In het vervolg van de bedevaart is Joop in gebed steeds meegenomen. Een begrafenisonderneming bracht hem naar Nederland. Mgr. Woorts: “Uiteindelijk was hij eerder thuis dan wij, in dubbel opzicht.”

In zijn preek in Kevelaer noemde Cornelissen hem ook: “We kijken terug op een bewogen bedevaart, ook door het overlijden van onze medepelgrim Joop.” Enkele familieleden van hem waren naar de kapel in Kevelaer gekomen.
Cornelissen: “We zijn hier bij Maria van Kevelaer, troosteres van de bedroefden. Maar Maria heeft vele namen, onder andere ‘Koningin van de vrede’. Vandaag is het Vredeszondag, joden gebruiken voor die vrede het woord ‘shalom’. Dat is veel breder en betekent zoveel als: het ga je goed – geestelijk, lichamelijk en sociaal. In je verbondenheid met je naaste en met God.”
In de Evangelielezing van deze zondag ging het over de onrechtvaardige rentmeester (Lc. 16, 1-13). Die schold schulden deels kwijt, in een uiterste poging zijn baan te behouden – een slimme zet.
Cornelissen: “Waarom gaan de krachten van de duisternis met zoveel voortvarendheid te werk? Denk aan de bijna perfecte organisatie waarmee het Derde Rijk een concentratiekamp als Auschwitz bouwde. Jezus vraagt: waarom zijn de kinderen van het licht zo traag? Kijk naar de wereld van nu. Daarin is honger, oorlog en aanslagen. Waarom hebben de volgelingen van Christus de wereld nog niet tot Zijn Koninkrijk uitgebouwd? Zijn we te druk met het wereldse, met de Mammon?”

Voor de rentmeester stond zijn toekomst op het spel, hij vreesde ontslag. Cornelissen: “Voor ons staat het eeuwig leven op het spel. Een betere wereld waarin mensen met ijver opkomen voor elkaar in Christus’ naam. De onrechtvaardige rentmeester snapt het wel: je hebt meer aan vrienden dan aan geld. Als de goddelijke rentmeester onze rekening opmaakt, zijn vrienden je getuigen van je werken van barmhartigheid. Want die vrienden zijn de kleinen: ik had honger en jij hebt me te eten gegeven. Ik had dorst en jij hebt me te drinken gegeven.”
“Het gaat erom God en je naaste te dienen met heel je vermogen, en dat is niet alleen je geld maar ook je ziel, je verstand en al je kracht. Dat we die weg van barmhartigheid meer en meer mogen gaan, dat onze bedevaart ons daartoe mag aanzetten. Dat we onze ervaringen van de afgelopen week niet in ons hart opsluiten, maar werkelijk uitdragen. Dan zal de vrucht Gods shalom zijn, Gods vrede.”
Na de viering gingen de pelgrims in een stoet naar de kapel waar zich het genadebeeld van OLV van Kevelaer bevindt. Daar werd met een laatste gebed de bedevaart officieel afgesloten. De pelgrims namen bij de bussen al deels afscheid van elkaar: de ene bus ging richting Hengelo en Raalte, de andere bus reisde naar Utrecht.

De chauffeurs Jan en Jeroen