Op 16 juni jl. is overleden H.A. van Munster o.f.m., priester van de orde van de Minderbroeders Franciscanen en oud vicaris-generaal (1971-1981) van het Aartsbisdom Utrecht. Hij verrichte daarnaast diverse bestuursfuncties in kerkelijk Nederland.

Geboren te Gouda op 17 november 1925, trad hij in 1944 in bij de Franciscanen. Na zijn priesterwijding in 1951 kreeg hij opdracht filosofie te gaan studeren in Leuven. In 1958 promoveerde hij op een proefschrift over de filosofische gedachten van de jonge Kierkegaard. De eerste jaren van zijn actieve leven doceerde hij wijsbegeerte, eerst aan de filosofische opleiding van de Franciscanen in Venray en vervolgens aan de Katholieke Theologische Hogeschool Utrecht, waar hij de laatste jaren van zijn hoogleraarschap tevens rector was. In 1970 werd hij benoemd tot vicaris-generaal van het Aartsbisdom Utrecht. Die functie vervulde hij tot 1981. Daarna was hij tot aan zijn pensioen in 1991 secretaris-generaal van de Nederlandse bisschoppenconferentie. Vervolgens had hij diverse bestuurlijke functies. Hij bekleedde onder meer het voorzitterschap van de Bisschoppelijke Commissie Justitia et Pax, van de vereniging ‘Franciscaanse Samenwerking’ en van de Katholieke Bijbelstichting. Na zijn pensionering was hij actief in het parochiepastoraat en publiceerde hij veel. Hij hield talloze lezingen over filosofische onderwerpen en eigentijdse spiritualiteit. Tot vlak voor zijn dood werkte hij aan een vertaling van de toespraken van Kierkegaard.

Vicaris-generaal
Hans van Munster werd vicaris op een moment dat zich in de Nederlandse Kerkprovincie grote veranderingen voltrokken, en de rol van het bisdombestuur naar de parochies ingrijpend veranderde. Naast de traditionele bestuurlijke taken, werd de bijdrage aan kadervorming en andere vormen van dienstverlening steeds belangrijker, en was er tegelijkertijd alle reden, anders met gezag om te gaan.
Dat was ook de aanleiding, naast de vicaris-generaal in 1971 een tweede vicaris aan te stellen voor hetgeen in grote mate pionierswerk zou worden. Van Munster was een initiatiefrijk man, die zijn bestuurlijke kwaliteiten wist te verbinden met bonhomie – voor medewerkers en bezoekers aan de Maliebaan werd het goed gebruik, dat bij ontvangst de koffie klaar stond. Veel van hetgeen nu vanzelfsprekend onderdeel van bisdombestuur is, werd in de jaren 1971-1981 tot ontwikkeling gebracht.
In 1981 werd pater van Munster secretaris-generaal van de Kerkprovincie, en werd het zijn taak, niet één, maar zeven heren te dienen. Tussendoor bleef hij ook diensten verlenen aan de eigen Franciscaanse broederschap en de bredere Franciscaanse lekenbeweging.
Zijn laatste levensjaren, kon hij terugkeren naar zijn jeugdliefde Kierkegaard. Zoals bij harde werkers gebruikelijk, kon het lijken of hij alle tijd had. Zoals hij ook op kritieke momenten rustig raadgever en uitvoerder van beleid bleef.

Volmaaktheid op aarde bestaat niet. Maar Aartsbisdom Utrecht en Kerkprovincie hebben heel veel redenen deze Minderbroeder dankbaar te zijn. Met dankbaarheid gedenken we zijn leven en werken onder ons en bevelen hem aan in de goedheid van zijn en onze Heer.

Moge de Heer zijn dienaar opnemen in zijn heerlijkheid.
+ Mgr. dr. W.J. Eijk
Aartsbisschop van Utrecht