Het Aartsbisdom Utrecht organiseerde ook dit jaar een driedaagse busbedevaart naar Echternach in Luxemburg. Daar werd bij het graf van Sint Willibrord, de eerste aartsbisschop van Utrecht en de apostel van Nederland, de ‘Springprocessie’ gehouden. De groep pelgrims uit het Aartsbisdom Utrecht nam daaraan deel. De bedevaart was dit jaar op 20 (Tweede Pinksterdag), 21 én 22 mei. “Ondanks de regen tijdens de Springprocessie was het een mooie bedevaart met veel deelnemers die voor het eerst meegingen,” aldus de organisatie.

De reisleiding was in handen van vicaris Cornelissen en Ben Lokate; vicaris Cornelissen verzorgde ook de pastorale begeleiding. Mgr. Woorts nam eveneens deel, kardinaal Eijk sloot in Echternach aan bij de groep. Op 20 mei reisden de Utrechtse pelgrims naar Susteren, waar ze de Eucharistie vierden in de romaanse H. Amelbergabasiliek. Deze staat op de plaats waar Willibrord in het jaar 714 een abdij stichtte. Dit klooster fungeerde voor hem en zijn medewerkers als halteplaats gedurende de lange reis van Utrecht naar Echternach.

Mgr. Woorts verwees in zijn preek naar een andere kerk: de Sint Stephanuskerk in de Duitse stad Mainz. Daar maakte de Joodse kunstenaar Marc Chagall na de Tweede Wereldoorlog op verzoek van de pastoor glas-in-loodramen voor het priesterkoor. Bij het kruis heeft Chagall Maria afgebeeld, niet als oudere vrouw maar als de jonge moeder met het Kind Jezus. Mgr. Woorts: “Het Evangelie vertelde zojuist dat Jezus de geest gaf op het moment van Zijn sterven. Dat zeggen wij in Nederlands ook: dat iemand ‘de geest geeft’ als deze sterft. Maar hier bij Johannes heeft het een diepere betekenis: Vanaf het kruis, op het moment van Zijn sterven, geeft Jezus de Heilige Geest al, om nieuw leven te brengen op het moment van de dood. Daarom vind ik het zo mooi dat Chagall de jonge Maria met haar Kind heeft verbeeld bij het kruis. De gedachtenis van Maria als Moeder van de Kerk wil getuigen van het leven dat God altijd weer zal geven, juist als iets afgelopen lijkt, als er geen hoop meer lijkt te zijn. Maria is ons als moeder gegeven en wij mogen erop vertrouwen dat haar moederlijke liefde en zorg met ons is en dat Maria voor ons bidt, in het bijzonder ook om de Heilige Geest die Jezus eerst gaf vanaf het kruis en met Pinksteren vanuit de hemel, om ons te voeden, om ons tot kracht te zijn. Dat alles opdat wij leven als Jezus’ geliefde leerling.”

‘s Middags reisde groep de door naar het hotel; na het diner werd in Echternach het plechtig Lof gevierd in de basiliek. Op 21 mei woonden de pelgrims de plechtige Eucharistieviering bij in de basiliek om daarna deel te nemen aan de Springprocessie. Ook werd een bezoek gebracht aan het oudste Mariaheiligdom van Luxemburg, de kapel van Girsterklaus.

De volgende ochtend reisde de groep terug via Trier – daar werd de Eucharistie gevierd in de crypte van de St. Petrusdom. Mgr. Woorts verwees in zijn preek naar de lijfrok van Jezus – deze Heilige Rok zou Jezus hebben gedragen, een reliek ervan wordt bewaard in een kapel van de Dom van Trier. Mgr. Woorts: “Dat kleed uit één stuk geweven staat symbool voor de eenheid, de roeping tot eenheid van al Jezus’ leerlingen. Vlak voor Zijn heengaan naar de Vader bidt Hij toch zeer indringend: dat zij één zijn Vader, zoals wij één zijn.” In de loop der tijd is er echter verdeeldheid ontstaan, aldus mgr. Woorts, “christenen zijn uiteengegaan zowel in kerken en kerkelijke gemeenschappen alsook vanwege polarisatie en strijd in eigen parochie of kring. … Dat wij hier zijn om de Eucharistie te vieren – dat sacrament van de eenheid van onze Heer Jezus en Zijn Kerk – hier zo dichtbij de Heilige Rok is voor ons een aansporing om – in de kracht van de Heilige Geest – te bidden om en te werken aan eenheid in onze eigen omgeving. Het streven daarnaar, Jezus wil dat ons dat naadloos past.”
Via het ‘witte stadje’ Thorn (waar ook werd gedineerd) reisde de groep ten slotte terug naar het Aartsbisdom Utrecht.