Het programma van de bedevaart van de Utrechtse pelgrims naar het Heilig land speelde zich op 16 november vooral rond het Meer van Galilea af. Vanwege de regen werd de boottocht op het meer een dag uitgesteld, gelukkig bleek de gezamenlijke openluchtviering op de Berg van de Zaligsprekingen met alle Nederlandse pelgrims wel overdekt te zijn.

Foto: Ramon Mangold

De 16de was één van de twee ‘Nederlandse dagen’ in het Heilig Land, waarop alle pelgrims uit Nederland die op dat moment in Israël op bedevaart zijn, samenkomen voor een gezamenlijke viering. Mgr. Woorts was hoofdcelebrant tijdens de Eucharistieviering op de Berg van de Zaligsprekingen, waar Jezus zijn Bergrede met de zaligsprekingen hield zoals deze staan beschreven in het Evangelie van Matteüs.

Foto’s: Ramon Mangold

In zijn preek zei mgr. Woorts dat christenen naast hun paspoort een tweede identiteitskaart hebben, die afkomstig is uit het Heilig Land. “Paus Franciscus zegt daarover in zijn apostolische exhortatie ‘Gaudete et exsultate’ dat dit identiteitsbewijs de zaligsprekingen zijn die de Heer ons heeft nagelaten. Volgelingen van Jezus zullen te herkennen moeten zijn aan deze zaligsprekingen, waaronder ‘Zalig zij die vrede brengen, want zij zullen kinderen van God genoemd worden’.” Dat vrede wensen hoor je hier in de vorm van het Joodse ‘Shalom’ en het Arabische ‘Salam’ veelvuldig, aldus mgr. Woorts. Ook in de Eucharistieviering komt die wens tot vrede op verschillende plekken naar voren, zoals tijdens de vredeswens. “Na de zegen worden we bovendien heengezonden met de woorden: ‘Gaat nu allen heen in vrede.’ Die vrede van Christus impliceert dat we anderen tot vrede moeten zijn.” Het is een verzoenende vrede, die niet altijd makkelijk is bewerkstelligen. Maar de Heilige Geest kan ons bijstaan, aldus mgr. Woorts. “Het is door de kracht van de Heilige Geest dat ook wij de Zaligsprekingen in praktijk kunnen brengen, door mensen van de vrede te zijn.”

Foto’s: Ramon Mangold

Na een bezoek aan de achthoekige kerk op de berg reisden de Utrechtse pelgrims naar Tabgha. Daar bezochten ze de Broodvermenigvuldigingskerk, met voor het altaar een mozaïek met de voorstelling van een mand met vier broden geflankeerd door twee vissen. Onder het altaar bevindt zich een steen uit een vroege kerk op die plek waarop Jezus het brood geplaatst zou hebben.

Foto rechts: Ramon Mangold

Daarna ging de groep door naar de nabijgelegen kerk van het primaatschap van Petrus. Deze kerk werd gebouwd op de plek waar Jezus na zijn verrijzenis het primaatschap van de Kerk aan Petrus toevertrouwde.

Vervolgens reisden de pelgrims door Kafarnaüm, de woonplaats van Jezus en enkele van zijn discipelen onder wie Simon Petrus. Het was een welvarende plaats door de vele handelscontacten, een logische plek dus voor Jezus om te prediken – er waren vele vissers en mensen stonden open voor nieuwe ideeën. De pelgrims bezochten er de synagoge en het huis van Petrus.

Na de lunch, waar menigeen voor de ‘Petrusvis’ op het menu koos, bezochten de pelgrims Kana. Het is de plek van het eerste wonder dat Jezus deed: tijdens een bruiloftsfeest veranderde Hij water in wijn. Vele pelgrims gingen de bus in met wat wijn uit Kana in hun bagage. Op al deze plekken werden Bijbelpassages gelezen die betrekking hadden op de locatie, er werd gebeden en gezongen. Zo kwamen de plaatsen nog meer tot leven.

 
Foto links: Ramon Mangold

In de prachtige Kerk van de Aankondiging in Nazareth vierden de pelgrims als afsluiting van de dag de Vespers. Dit was het tweede deel van deze Nederlandse dag: alle Nederlanders verzamelden zich nu in deze kerk, die is gebouwd op de plek waar de aartsengel Gabriël aan Maria verscheen. In zijn preek legde mgr. Woorts uit waarom de vele kerkelijke afbeeldingen – ook in deze kerk – niet ingaan tegen het gebod uit de tien geboden. “Dat heeft alles te maken met wat op deze plek is gebeurd. Dat de God van Israël voor ons mens is geworden in de schoot van Maria. Hij heeft zich klein gemaakt en een kleine Maria uitverkoren om Moeder te worden. Alle afbeeldingen mogen ons eraan herinneren dat ook wij elke dag beelddrager van God mogen zijn.”

Foto: Ramon Mangold

Foto’s: Ramon Mangold

Frans en Monique Bosman uit Soest wilden altijd al op bedevaart naar het Heilig Land. “Het stond op mijn verlanglijstje, maar we wilden het graag in groepsverband doen. En toen kwam deze bedevaart van het Aartsbisdom Utrecht op ons pad.” Monique Bosman ging eerder al op bedevaart naar Rome, Lourdes en naar Fatima en Santiago de Compostella. “Ik vind het heel bijzonder om nu hier te zijn: je leest de Bijbel en nu ben je echt op de plaatsen die daarin voorkomen. Het enige nadeel is dat je soms nauwelijks tijd hebt op het rustig op je in te laten werken.”

Haar man vond het vooraf lastig inschatten hoe het zou zijn om daadwerkelijk op de plekken te zijn waar Jezus heeft geleefd. “Tot nu toe vind ik het een hele belevenis. Het is er wel druk maar veel minder commercieel dan ik had gevreesd.” Op Monique Bosman maakte Kafarnaüm veel indruk, Frans vond ook Jordanië de nodige hoogtepunten bevatten. “Zoals de wandeling door Petra maar ook die prachtige Romeinse stad die we hebben bezocht.”

Beiden noemen de vieringen als een belangrijk onderdeel van de bedevaart, maar ook de dagopening in de bus. “Het vieren van de Eucharistie op de Berg van de Zaligsprekingen was geweldig, maar ook de Vesperviering was indrukkend.” Het is voor Frans Bosman de eerste groepsreis, maar deze smaakt zeker naar meer. “Ik heb begrepen dat het bisdom over twee jaar naar Ierland op bedevaart wil gaan. Dat klinkt ook heel goed.” Hij denkt dat hij na terugkeer in Nederland in zijn geloofsleven zeker verder kan bouwen op de ervaringen van deze bedevaart en dat geldt tevens voor zijn vrouw: “Ik vier elke vrijdagavond de Vespers en doe dan de lezing. Die gaat vaak over de plekken in Israël en in de toekomst zal ik die bij het lezen dus voor me zien.”

Foto: Ramon Mangold