In de basiliek Onze Lieve Vrouw Tenhemelopneming te Zwolle vond op 24 februari de (her)verzegeling plaats van de schrijn met het gebeente van Thomas a Kempis. Voorafgaand aan het moment van verzegeling was er een gebedsdienst, waarin de Utrechtse hulpbisschop en custos reliquiarum van het Aartsbisdom Utrecht H. Woorts voorging, samen met pastoor J. Boogers van de Zwolse parochie.

Na afloop gingen alle aanwezigen mee naar de schrijn voor de herverzegeling. Er was een prachtige gekalligrafeerde oorkonde op perkament gemaakt. Deze heeft mgr. Woorts eerst op de glazen binnenkist van de schrijn gelegd, waarna hij op vier plaatsen de binnenkist verzegelde door op de linten om de glazen binnenkist het stempel met het wapen van kardinaal Eijk in rode lak te drukken. De oorkonde van 1897 met het lakzegel met het wapen van Mgr. van de Wetering is voor bewaring toevertrouwd aan het Overijssels Archief.

Thomas a Kempis was kanunnik in het klooster Sint-Agnietenberg bij Zwolle. Hij behoorde tot de belangrijkste figuren van de Moderne Devotie, een spirituele vernieuwingsbeweging uit zijn tijd. Van zijn vele boeken is ‘De navolging van Christus’ het bekendste. Het wordt tot op de dag van vandaag herdrukt en is in bijna honderd talen vertaald. Mgr. Woorts: “Het trof mij dat – door deze samenkomst en in het bijzonder de verzegeling van de schrijn – je sterk ervaart met elkaar in een levende geloofstraditie te staan, in de navolging van Christus, en dat dat na ons zal doorgaan.”

De afgelopen maanden was in de parochie Thomas a Kempis en het Stedelijk Museum Zwolle onderzoek gedaan naar het gebeente van Thomas a Kempis. De schedel en beenderen waren daarvoor uit hun reliekkist gehaald en fysisch-antropologisch onderzocht. Het onderzoek had tot doel de conditie van het gebeente te bepalen. Initiatiefnemer van het onderzoek Ton Hendrikman had gehoopt dat het mogelijk zou zijn om een driedimensionale reconstructie te maken van de schedel, zodat de wereld kennis zou kunnen maken met het ware gezicht van Thomas a Kempis. Helaas had de schedel geen aangezicht meer.
In zijn overweging herinnerde mgr. Woorts eraan dat iedereen thuis wel iets bewaart dat hem of haar dierbaar is. De Kerk heeft van meet af aan de overblijfselen van haar heiligen gekoesterd. “Het gebeente van Thomas a Kempis heeft niet de status van een reliek; hij is immers niet door de Kerk zalig of heilig verklaard,” onderstreepte mgr. Woorts. “En toch omgeven wij zijn gebeente met grote zorg en dankbaarheid. Dat doen wij omdat hij zo enorm veel heeft bijdragen aan het geloof van christenen en hun, onze relatie met onze Heer Jezus Christus, Zoon van God, heeft verdiept. Zijn geschriften – zo doordrongen van Gods Woord en van een diepe kennis van de menselijke ziel – voeden tot op de dag van vandaag ontelbaar vele mensen en zij zullen dat blijven doen. Thomas a Kempis weet zo treffend ons diepste verlangen naar God te verwoorden, Hij die onze enige hoop en onze uiteindelijke vrede is.”
Dat is ook de eigen ervaring van de Utrechtse hulpbisschop: “Zelf mediteer ik vaak uit de ‘Navolging van Christus’. De woorden van Thomas a Kempis helpen mij om mijn eigen leven te bezien in relatie met mijn en onze Heer Jezus. En als ik zijn woorden lees, dan is het net of hij naast mij zit, alsof ik bij mijn geestelijk leidsman ben.”

Voor de volledige tekst van de overweging van mgr. Woorts, klik hier.

Foto’s: Joop van Putten (Ruilof images – Zwolle)