In Maarssen vond op zondag 30 augustus de jaarlijkse Ariënsherdenking plaats. Bij het graf van Alphons Ariëns was er een gebedsviering met mgr. Woorts als agens, gevolgd door een Eucharistieviering in de nabijgelegen H. Hartkerk. Voor de studenten van de Utrechtse priesteropleiding het Ariënsinstituut geldt deze herdenking als de opening van het nieuwe studie- en vormingsjaar, zij waren dan ook samen met rector Kuipers aanwezig bij de viering.

Tijdens de Eucharistieviering werden bovendien priesterstudenten Erik Rozeman en Rik Ledoux door mgr. Woorts tot acoliet aangesteld. De Utrechtse hulpbisschop is op dit moment waarnemend pastoor van de parochie St. Jan de Doper, waartoe Maarssen behoort. In Maarssen was Alphons Ariëns (1860-1928) de laatste jaren van zijn arbeidzaam leven als pastoor actief. Bekend werd hij vooral tijdens zijn jaren als drankbestrijder en voorvechter van de arbeidersrechten in met name Enschede.

Mgr. Woorts stelde in zijn preek de verzuchting ‘Waar ben ik aan begonnen?!’ centraal. “Die vraag kunnen we ons bij tijd en wijle stellen als het ons flink tegenzit, als iets maar niet wil lukken, als je op je tandvlees moet lopen,” zo memoreerde hij. En hij constateerde dat we in goed gezelschap zijn: ook Jeremia die in de eerste lezing zijn beklag deed, zal zich dat hebben afgevraagd. “Dat zullen ook de apostelen hebben gedaan toen Jezus hen duidelijk maakte waarom Hij naar Jeruzalem moest gaan. De schrik slaat ze om het lijf, dat kan niet anders.”
“En toch, Jezus maakt ons met Zijn woorden deze zondag duidelijk: als we bij Hem willen horen, dan hebben we niet onszelf te zoeken, dan stellen we niet centraal wat ikzelf wil, maar … wat God wil. En dat brengt lijden en kruis met zich mee, vroeg of laat.”

Mgr. Woorts: “Jezus gaat die weg, in het geloof dat Zijn lijden en sterven leidt naar een hoger doel: naar het nieuwe leven van Pasen. Die weg naar het leven van Pasen vraagt liefde en liefde vraagt offers. Daarom ook dat Sint Paulus ons aanspoort dat wij – die Jezus toebehoren – onszelf aan God aanbieden als “een levende, heilige offergave.” Dat is de gave van ons leven uit liefde.
Mgr. Ariëns is ons daarin voorgegaan, in navolging bovenal van onze Heer Jezus. Hij heeft niets anders gezocht dan Gods wil te doen. Dat vraagt Jezus ook van ons. Daarom ook leert Hij ons bidden: ‘Uw wil geschiede’ … en dat betekent ook altijd: uw wil geschiede, God, in mij, door mij.”
“De daden waarnaar wij door God eens zullen worden geoordeeld, betreffen vooral wat wij gedaan hebben voor onze medemens in nood, in nood naar lichaam en geest. Mgr. Ariëns heeft dat als priester altijd voor ogen gehad. Bij alle teleurstellingen en tegenwerking in zijn leven – “Waar ben ik aan begonnen?!” – werd hij bezield door een vuur dat de hoop in hem levend hield dat alle gave uit liefde uiteindelijk vrucht draagt, bovenal voor de eeuwigheid.”
Zich richtend tot de priesterstudenten: “We zijn dankbaar dat jullie deze weg gaan. Het is een teken dat God altijd weer verlangen wekt, dat Hij vuur doet oplaaien in ons hart. Jullie willen de Heer volgen. Evenals Petrus en de andere apostelen weet je niet hoe die weg zal zijn, wat je allemaal aan pieken en dalen tegenkomt. Je gaat een weg die door velen niet begrepen wordt, maar wel door velen gedragen, soms meer dan je merkt.”

Klik hier om de Eucharistieviering terug te kijken