Kardinaal ontmoet Oekraïense vluchtelingen in Bunnik
Kardinaal Eijk heeft donderdag 7 juli een bezoek gebracht aan Oekraïense vluchtelingen die worden opgevangen door parochianen van de geloofsgemeenschap in Bunnik (parochie Paus Johannes XXIII). Om 15.00 uur was er een gezongen H. Mis in de Bunnikse St. Barbarakerk, waarbij de kardinaal de vluchtelingen verwelkomde en zegende.
“Samen hebben we gebeden voor vrede in hun land en dat ze vrede zullen vinden terwijl ze onder ons wonen,” zo meldt de parochie op Facebook. “Na de viering was er kennismaking en ontmoeting met de Oekraïners, hun buddies en andere betrokken vrijwilligers.”
Kardinaal Eijk: “De initiatiefnemer, Zeklina, een Poolse, heeft mij een icoon van de Madonna van Czestochowa geschonken. Aan het einde hebben een moeder, grootmoeder en dochter mij het appartement laten zien dat zij van de parochie huren.”
De Utrechtse aartsbisschop preekte zowel in het Nederlands als in het Engels. In zijn Nederlandstalige preek richtte hij zich tot de Bunnikse geloofsgemeenschap: “Door Oekraïense vluchtelingen op te vangen, verkondigt u het Rijk der hemelen en de boodschap van de vrede in daden: u vangt hen op in uw parochieruimtes, zorgt voor kleding en voedsel, probeert voor de kinderen en jongeren onder hen onderwijs te regelen. U hebt ook zorg voor hun zieken en voor degenen onder hen die als gevolg van de oorlog onder psychische spanningen gebukt gaan.”
Kardinaal Eijk: “De oorlog in hun land kunt u niet wegnemen. Maar voor zover dat in uw vermogen ligt, probeert u hen iets van vrede in de vorm van een liefdevolle bejegening aan te bieden. En dat is voor hen al een heel belangrijke steun in de rug. Het helpt hen in voor hen zeer kommervolle omstandigheden hun leven naar vermogen te hernemen. Zo laat u hen delen in de vrede die uitgaat van het Koninkrijk van God. Daarmee maakt u waar dat u volgelingen bent van Jezus.”
In het Engels zei hij vervolgens onder meer tot de Oekraïense vluchtelingen: “We bidden dat u zich bij deze geloofsgemeenschap zoveel mogelijk thuis zult voelen en natuurlijk ook dat de oorlog in uw land spoedig tot een einde komt en u uw leven in uw eigen land kunt hernemen onder vredevolle omstandigheden.
We bidden ook voor deze geloofsgemeenschap: dat de mensen steeds vindingrijk mogen zijn bij het vinden van praktische oplossingen voor de moeilijkheden waarvoor u zich nu gesteld ziet. En dat zij u daardoor daadwerkelijk tot steun en toeverlaat zijn, totdat u de mogelijkheid hebt om naar uw eigen mooie land terug te keren.”
Foto’s: Geerke Vermeulen Fotografie