Kardinaal Eijk was met Pinksteren hoofdcelebrant tijdens de Eucharistieviering in de Utrechtse St. Catharinakathedraal. Hij diende tijdens deze viering twaalf volwassenen het H. Vormsel toe: het is sinds 1996 een traditie in het Aartsbisdom Utrecht dat de aartsbisschop met Pinksteren volwassenen uit verschillende parochies in de kathedraal het H. Vormsel toedient. Onder de concelebranten waren de Zuid-Soedanese bisschoppen Eduardo Hiiboro en Paride Taban. Mgr. Taban had enkele dagen eerder in Middelburg de Four Freedoms Award in ontvangst genomen.

In zijn inleiding feliciteerde kardinaal Eijk bisschop Taban hartelijk met deze prestigieuze prijs: “We bidden God dat Hij uw belangrijke vredeswerk overvloedig mag zegenen.” Bisschop Paride Taban, partner van de vredesorganisatie PAX, kreeg de Four Freedoms Award voor de ‘Freedom of Worship’ op 16 mei uitgereikt. Hij ontving deze onderscheiding voor zijn jarenlange uitzonderlijke inzet voor vrede in het door oorlog geteisterde Zuid-Soedan. “Taban is een belangrijk baken van hoop voor veel mensen in Zuid-Soedan,” aldus PAX. “Zowel met regeringsleiders als met gewapende groepen praat hij over de weg naar vrede. Al voor de onafhankelijkheid van Zuid-Soedan was Taban als bisschop actief voor vrede tussen Zuid-Soedan en Soedan.” Na zijn emeritaat richtte hij met steun van PAX in 2005 Kuron Peace Village op, waar leiders van gemeenschappen vreedzaam leren samenleven en les krijgen op de Vredesacademie.

V.l.n.r.: diaken Van der Steenstraeten, bisschop Hiiboro, kardinaal Eijk, bisschop Taban en emeritus-pastoor Swijnenberg.

Kardinaal Eijk stelde in zijn preek dat het H. Vormsel het sacrament is “dat het Doopsel voltooit: hierin drukt de H. Geest Zijn zegel op u en geeft u daarmee de kracht om niet alleen in Jezus te geloven, maar ook de kracht om actief in woord en daad van Hem te getuigen.” Om te kunnen getuigen van ons geloof, moeten we ook weten wat het geloof in Jezus en Zijn Evangelie inhoudt, aldus de aartsbisschop die daarvoor een simpel recept had: “Heel eenvoudig elke zondag de Eucharistie bijwonen. Want het Liturgisch Jaar werkt als één allesomvattende geloofscursus. De Heilige Geest doet ons geloven, maar – en dat is typisch katholiek – we moeten ook met Hem meewerken en zelf ook iets doen om ons geloof te onderhouden.”
Maar dat neemt niet weg dat geloven in Jezus zonder de Heilige Geest onmogelijk is, aldus kardinaal Eijk: “Deze opent de ogen van de ziel waardoor we Jezus herkennen als Gods mens geworden Zoon.” Ook het gebed tot de Heilige Geest is hard nodig – “er kan wel eens een vuiltje komen in de ogen van de ziel en deze kunnen zelfs helemaal troebel worden. Hoe kan dat, vraagt u zich misschien af? Door het geloof te verwaarlozen, door ons van God en Zijn gebod niets aan te trekken, maar ook door teleurstellingen, tegenslagen, verlies van werk, ongeneeslijke ziekten en handicaps.”
Het is diezelfde Heilige Geest “die de innerlijke ogen van onze ziel opent om in Christus Gods Zoon te herkennen, Jezus in ons doet leven en ons innerlijk vervult van Gods liefde. Diezelfde Heilige Geest brengt ons wanneer wij van de weg van de liefde afwijken, maar daar berouw over hebben, vergeving en verzoening met God. Ook daarom baden we in de sequentie vóór het Evangelie: ‘Was wat vuil is en onrein, overstroom ons dor domein, heel de ziel die is gewond. Maak weer zacht wat is verstard, koester het verkilde hart, leid wie zelf de weg niet vond’.”