In het kader van het onderhouden van contacten met religieuze communiteiten in het Aartsbisdom Utrecht heeft kardinaal Eijk op 5 juli een bezoek gebracht aan de Karmel Nazareth van de Ongeschoeide Karmelietessen (O.C.D.). De gemeenschap in Arnhem bestaat momenteel uit tien zusters. De ontmoeting werd geopend met het vieren van de Eucharistie, waarbij ook een aantal gasten van buiten het klooster aanwezig was.

Na de Mis ging kardinaal Eijk in gesprek met de zusters, waarna een feestelijke maaltijd volgde. Tot besluit van de hartelijke ontmoeting maakte de aartsbisschop een wandeling door de tuin met de zusters.

In de Karmel Nazareth zijn al sinds 1929 karmelietessen aanwezig, zo vermeldt de website van de Federatie van de Monialen van de Ongeschoeide Karmelietessen in Nederland. De zusters leiden een contemplatief leven volgens de oorspronkelijke Regel van de Karmel, door Albertus, patriarch van Jeruzalem, in 1245 geschreven voor de broeders kluizenaars op de Berg Karmel, in het noorden van het huidige Israël.
Hun geschiedenis begint wanneer vanuit Roermond enkele zusters een landhuis betrekken aan de Bakenbergseweg in de nabijheid van Warnsborn, een groot natuurgebied. Op het naastgelegen terrein kwam in 1932 het eerste gedeelte van het klooster gereed en kon worden begonnen met het ontginnen en vruchtbaar maken van de grond waar voor eigen gebruik groenten gekweekt kon worden. De kronieken vermelden dat broeders van Mill Hill hieraan een grote bijdrage hebben geleverd.

Sinds de jaren zestig van de vorige eeuw waren er minder toetredingen zodat de bestaande gemeenschap verouderde en kleiner werd. Daarom volgde in 1990 een fusie met andere Karmels om zo een vitale nieuwe communiteit te creëren. Tegelijkertijd was er de noodzaak en de behoefte om goede zorg te garanderen in de toekomst voor oudere zusters. Dat is gebeurd in Oirschot en in Maastricht.
De Karmel van Arnhem is de laatste, authentiek functionerende Karmel van de Orde in Nederland. Het karmelitaans ideaal van zusterlijk gemeenschapsleven, gebed en liturgie, werk en stilte krijgt in de dagorde gestalte.