Er zijn meer dan honderd kinderen en jongeren mee met de bisdombedevaart naar Lourdes van het Aartsbisdom Utrecht. Deels volgens zij een eigen programma, deels nemen zij deel aan het algemene programma. Ze verblijven niet in een aparte locatie maar bij hun parochies in het hotel – “dat zorgt voor contact tussen de verschillende leeftijdsgroepen en dat wordt zeer gewaardeerd,” aldus Hao Tran, jongerenwerker van het Aartsbisdom Utrecht.

En dus zijn de kinderen en jongeren aanwezig bij onderdelen als de Mis in de Grot, de Internationale Hoogmis en de Lichtprocessie. Diverse jongeren zijn tijdens de verschillende vieringen ook actief als misdienaar en zetten zich in als rolstoelduwer. Daarnaast hebben ze in drie leeftijdscategorieën (kinderen, tieners en jongeren) eigen activiteiten en vieringen die op hun leeftijd en leefwereld zijn toegesneden. “De opkomst voor die aparte onderdelen is erg goed,” aldus Hao Tran. “Ze doen enthousiast mee en zijn zeer geïnteresseerd.”

Rozenkrans knopen
Zo hebben ze op de eerste dag per groep het terrein van het heiligdom verkend, hebben ze de route van Bernadette door het stadje Lourdes gelopen (de diverse plekken waar ze gewoond heeft) en zijn er kruizen gemaakt die tijdens een kruisweg zijn meegedragen. Deze kruizen zijn na afloop van de jongerenviering met handoplegging (waarin mgr. Woorts voorging) bij het grote kruis op de Esplanade geplaatst. Ook liep een aantal jongeren in de stromende regen de grote Kruisweg.
Op 1 mei was in het nabijgelegen dorpje Bartrès, waar de schaapskooi staat waar Bernadette de schapen hoedde, een catechesemiddag voor de jongeren met kardinaal Eijk en hulpbisschop Woorts. Het thema van deze bedevaart is ‘Met Bernadette de rozenkrans bidden’ en de kinderen en jongeren waren daar ieder op een eigen manier mee bezig in Bartrès. Met hun hoofd en hart maar ook met hun handen: tijdens de picknick regen de kleine kinderen een rozenkrans van gekleurde kralen terwijl de tieners druk waren met het knopen van een rozenkrans. De aanwezige priesters en ook kardinaal Eijk en hulpbisschop Woorts werden uitgenodigd mee te knopen – met wisselend succes…

‘Steun’
“En mooie ontmoeting met een zeer openhartige catechese,” zo verwoordt Tran het gevoel van de aanwezige jongeren. Kardinaal Eijk vertelde in de parochiekerk van Bartrès onder meer over zijn ziekte een aantal jaar geleden: “Toen ik gevloerd was door mijn ziekte, toen ik niets meer kon, kon ik nog steeds de rozenkrans bidden. En daar heb ik heel veel steun aan gehad.” In de catechese herhaalde kardinaal Eijk zijn oproep van die morgen bij de viering aan de Grot: bid de rozenkrans. Hij legde uit hoe Bernadette dat deed met Maria. En hoe het Maria niets uitmaakte dat Bernadette er alleen maar een rozenkrans vol oude kralen voor kon gebruiken: “Het gaat er niet om waarmee je de rozenkrans bidt, maar dat jíj het bent die bidt.” De catechese sloot af met gebed, waarin de kindergroep het voortouw nam. Ze zongen een tientje van de rozenkrans en kregen daarbij steeds meer gezongen bijval van de aanwezigen.

Jongerenkoor
“De jongeren zijn vaak echt geraakt door wat ze tijdens deze bedevaart ervaren. Dat bleek onder meer tijdens de eigen boeteviering en de eigen viering met handoplegging, waarbij sommige jongeren het even te kwaad kregen,” vertelt jongerenwerker Tran. Eenzelfde ervaring hebben de leden van het jongerenkoor Carpe Diem uit Geesteren, dat tijdens een aantal vieringen de zang verzorgt en op 1 mei ook een zangavond met de pelgrims hield. De leden kwamen met Twentse nuchterheid naar Lourdes om vooral mooi te zingen, maar na twee dagen was er iets innerlijks gebeurd, vertelt dirigente Miranda Bening: “We zijn inmiddels ‘om’. Als koor zijn we vaker op reis geweest, maar Lourdes is anders. De boeteviering op 30 april heeft ons veel meer gedaan dan we gedacht hadden. We zongen in de speciale viering voor kinderen. Opeens zag ik dat iemand in het koor begon te huilen. Al snel volgden er meer. Die avond mochten we ook zingen in de Lichtprocessie. We stonden helemaal vooraan op het plein en zagen steeds meer lichtjes dichterbij komen. Kippenvel was dat. En nu zijn we om.”