Kardinaal Eijk heeft tijdens een Eucharistieviering in de St. Catharinakathedraal te Utrecht op 12 november Johan Rutgers tot priester gewijd. Concelebranten aan het altaar waren de hulpbisschoppen Hoogenboom en Woorts, rector Kuipers van het Ariënsinstituut, pastoor Huitink van de Utrechtse Salvatorparochie, emeritus-pastor Wassink en pastoor Hermens (parochie Emmanuel, Ommen e.o.). Rutgers is benoemd tot parochievicaris (kapelaan) in de Emmanuelparochie, waar hij sinds zijn diakenwijding op 11 juni 2016 al werkzaam is.

Aan het begin van de viering in de volle kathedraal zei kardinaal Eijk dat er weinig priesters zijn in deze tijd, “elke priester die voor ons de Eucharistie kan vieren is er één. De Eucharistie is immers bron en hoogtepunt van het christelijk leven, priesters zijn dan ook onontbeerlijk. Ik ben blij dat er hier zoveel mensen zijn om met ons mee te vieren, onder andere uit de Emmanuelparochie – zo’n 140 heb ik me laten vertellen.” De kardinaal merkte op dat de wijding in zekere zin ook treurig nieuws is: “Er valt een priesterstudent af, we zijn teruggegaan van twaalf naar elf priesterstudenten. Ik ben blij met een nieuwe priester, maar ik zie ook graag dat er nieuwe studenten bijkomen.” Tijdens de plechtigheid beschreef rector Kuipers onder meer de weg die Johan Rutgers had afgelegd naar het priesterschap – waaronder het volgen van de priesterstudie op diverse locaties.

In zijn homilie stelde kardinaal Eijk vervolgens dat een priesterwijding wel iets van een huwelijksviering heeft: “Je wordt door je priesterwijding bruidegom van de Kerk en de Kerk wordt jouw bruid. En in die bruid, in de Kerk, zijn er helaas vandaag de dag ook veel mensen die zich afvragen: ‘een priester, wat doet hij eigenlijk voor bijzonders?’ Weten zij wat het betekent om priester te worden en wat je dan eigenlijk doet en presteert? Johan, wat zal jij eigenlijk als priester presteren? Toen je je aanmeldde voor de priesteropleiding deed je dat met grote bescheidenheid over je latere prestaties: je wilde bruggenbouwer zijn tussen God en de mensen en je zou je roeping al vervuld achten als je slechts één moertje aan deze brug zou mogen aandraaien.”

Kardinaal Eijk: “Met het volgende wat ik ga zeggen, sla ik schijnbaar alle ambitie de bodem in: je zult zelfs in je hele leven nog geen enkel moertje aan die brug kunnen aandraaien. Om de simpele reden dat die brug er al is. Die is door God aangelegd. Christus is die brug tussen God en de mensen in eigen persoon, doordat Hij, de Zoon van God, mens is geworden. En doordat Hij door Zijn lijden en dood aan het kruis onze schuld heeft uitgeboet, waardoor wij bij God kunnen terugkeren. Wij mensen hebben niets aan die brug toe te voegen. Die is er al. Die brug is Jezus.”

Maar als die brug er al ligt, wat kun je als priester daar dan nog aan toevoegen? Wel, een priester moet die brug tussen God en de mensen niet bouwen, maar hem eenvoudigweg zijn, aldus kardinaal Eijk. “Door de priesterwijding word je zo intens met Jezus verbonden, dat je Hem in persoon vertegenwoordigt. Bij een priester is de essentiële vraag niet ‘wat doet hij?’, maar ‘wat is hij?’ En hij is door de wijding in persoon een brug tussen God en de mensen. Beste Johan, we bidden allemaal met je mee dat je als priester met de hulp van God een zichtbare brug tussen God en de mensen zult zijn.”
Na afloop van de wijdingsplechtigheid was er een drukbezochte receptie in de nabijgelegen Nicolaïkerk. Zondag 13 november vierde Johan Rutgers zijn eerste H. Mis in zijn geboorteplaats Hengelo (Gld.).