November 2024
Een keertje naar de speeltuin
Mgr. Hoogenboom en ik waren op 5 november op bezoek bij de Speeltuin- en recreatievereniging Het Soesterkwartier te Amersfoort, die al 100 jaar bestaat. In zo’n speeltuin komen we niet iedere dag. Deze speeltuin- en recreatievereniging voorziet in een grote behoefte in het Soesterkwartier. Hier wonen naar verhouding veel arme gezinnen, die tijdens de schoolvakanties thuisblijven. De speeltuin biedt kinderen uit deze gezinnen de gelegenheid om in de vakantie toch dagjes uit te maken.
Het is overigens niet wat u denkt. Want mgr. Hoogenboom en ik zijn daar niet op de schommel geweest. Dat was veel te riskant, omdat ook het hoofd communicatie van het aartsbisdom het bezoek bijwoonde. Het risico was niet denkbeeldig dat hij juist daarvan een foto zou hebben genomen en die ofwel in het bisdomblad ofwel in de digitale nieuwsbrief van het aartsbisdom zou plaatsen.
Wij waren daar te gast bij het bestuur van de PCI (Parochiële Caritas Instelling) van de parochie Onze Lieve Vrouw van Amersfoort en die van de HH. Martha en Mariaparochie (Baarn e.o.). Deze beide parochies delen de pastoor en het pastorale team. De PCI-en van beide genoemde parochies werken nauw samen en wisselen onderling hun ‘best practices’ uit.
De Parochiële Caritas Instelling zorgt in de parochie voor financiële ondersteuning van caritatieve projecten. Daardoor zorgt de PCI ervoor dat in de parochie concreet gestalte en inhoud wordt gegeven aan de naastenliefde. Op de zondag vóór ons bezoek, de 31ste Zondag door het Jaar, zegt Jezus dat de liefde tot God en die tot de naaste als onszelf de basis van de christelijke ethiek zijn (Mc. 12,28-34). Uiteraard betreffen deze beide geboden op de eerste plaats ons persoonlijk handelen. Daarnaast is het belangrijk dat de parochie als geloofsgemeenschap zowel jegens katholieken als niet-katholieken Christus’ liefde voor ons allen weerspiegelt.
De PCI-en van de parochie Onze Lieve Vrouw van Amersfoort en de HH. Martha en Mariaparochie hebben ons laten zien welke activiteiten zij ontplooien op het gebied van de schuldenproblematiek. Maar liefst 60 procent van de Nederlandse huishoudens is financieel kwetsbaar. En 20 procent ervan behoort tot de categorie ‘arm’. Dat zijn cijfers waarvan je schrikt.
Gelet op de wijdverbreide armoede is de inzet van onze PCI-en broodnodig, in de letterlijke zin van het woord. Door deze armoede gaan veel kinderen ‘s morgens naar school zonder dat zij een ontbijt hebben gekregen. Een gevolg van de armoede is ook dat veel huishoudens zich genoodzaakt zien schulden te maken, die zij soms jarenlang laten oplopen, voordat zij om hulp vragen. Onze gastheren lieten zien hoe de beide PCI-en het zogeheten schuldhulpmaatjesproject steunen.
Schuldhulpmaatjes zijn opgeleide vrijwilligers die huishoudens met schulden begeleiden om weer greep te krijgen op hun financiën. Dit gaat langs de weg van overreding in de hoop dat mensen met schuldenproblemen hun gedrag veranderen. De schuldhulpmaatjes kunnen het fundamentele sociale onrecht als gevolg van het doorgeschoten neoliberalisme en marktdenken niet wegnemen. Dit onrecht is de oorzaak van armoede onder een brede laag van de bevolking. Maar ze kunnen wel uit naastenliefde, zonder enig persoonlijk winstoogmerk, proberen medemensen van hun schuldenproblemen af te helpen.
Van de landelijk coördinator van het schuldhulpmaatjesproject kreeg ik het startpakket ‘Red je het wel?’ dat onder meer een ‘kanzenbord’ bevat. Door dit te spelen wordt duidelijk met welke vragen mensen met schulden het beste benaderd kunnen worden. Het is niet gemakkelijk om met deze mensen in contact te komen, omdat zij zich daarvoor schamen. Als je vraagt ‘gaat het goed met je?’, antwoorden ze meestal ‘ja’. De vraag ‘red je het wel?’ is indringender en nodigt hen uit om over hun problemen te spreken. Zo bevat dit startpakket tal van suggesties om met mensen met schuldenproblemen in contact te komen.
Het is verheugend van de landelijk coördinator van dit project te horen dat veel PCI-en in het Aartsbisdom Utrecht het schuldhulpmaatjesproject faciliteren en ondersteunen. Zo leveren zij een onmisbare bijdrage aan het parochieleven door ervoor te zorgen dat de geloofsgemeenschap voor medemensen in nood iets van de liefde van Christus voor alle mensen weerspiegelt.