De elfde editie van de jaarlijkse Willibrordprocessie in de Utrechtse binnenstad trok op 8 september traditiegetrouw vanaf het Janskerkhof (waar het beeld staat van Willibrord te paard) naar de St. Catharinakathedraal. De gelovigen droegen tijdens de processie de schrijn met de relieken van Sint Willibrord en het Evangelieboek mee. Voorafgaand was er een gebedsviering in de St. Willibrorduskerk, geleid door kardinaal Eijk.

De Willibrordprocessie begon met een spatje regen, maar toen de stoet zich eenmaal in beweging zette, was het met de neerslag gedaan. Naast kardinaal Eijk liepen ook de hulpbisschoppen Hoogenboom en Woorts, plebaan Van der Vegt en enkele andere leden van het kapittel, een tiental priesters, religieuzen, diakens en pastoraal werksters en vele acolieten mee.

‘Moed en durf’
Plebaan Van der Vegt stelde voor aanvang van de processie dat “de Willibrordprocessie een belangrijk moment is voor ons Aartsbisdom Utrecht, zeker in dit Jaar van het Geloof 2013. Ons geloof in Jezus Christus is ons verkondigd en voorgeleefd door onze voorouders en met name door de persoon van Willibrord. Hij verliet huis en haard in Engeland om hier in ons land aan de slag te gaan. Moed en durf zijn daarvoor nodig. Deze woorden heeft ook onze paus Franciscus uitgesproken op het St. Pietersplein bij een zondagse toespraak. Alle gelovigen hebben moed en durf nodig om net als Willibrord hun geloof te laten zien en vóór te leven aan mensen van goede wil. Gelovig op weg zijn in je leven betekent je steeds meer hechten aan Jezus Christus, je leven afstemmen op Hem en te luisteren naar Gods stem in je persoonlijk leven. Daarom gaan wij de straat op. Niet om te protesteren, maar om te demonstreren in de positieve zin van het woord: te laten zien dat het Woord van God in ons leeft en ook in het jaar 2013 de moeite waard is om te horen, te overwegen en in daden om te zetten. Het zal goed zijn als uit alle hoeken van ons Aartsbisdom Utrecht mensen zich aansluiten om deze middag het feest te vieren van Gods Woord in ons. Verbonden met Christus, met elkaar en met de opvolger van St. Willibrord willen wij onder Gods zegen ons leven leggen in Gods hand. Wij hopen dat de Willibrordprocessie voor u zowel een geloofsgetuigenis als een stukje blijheid om het geloof mag betekenen dat onze moed en durf sterkt.”

‘Coalitiepolitiek’
De reliekschrijn van Sint Willibrord was na een half uurtje weer ‘thuis’ in de kathedraal, waar hij een plek heeft onder het altaar. In de kathedraal was er vervolgens een Vesperviering, met kardinaal Eijk als agens. In zijn homilie haakte hij aan bij de Schriftlezing uit Jesaja. De profeet Jesaja zag coalitiepolitiek als een gebrek aan vertrouwen in de macht en voorzienigheid van Jahweh. Jesaja kondigde aan het Joodse volk de vreugdebode aan. Volgens de kardinaal zijn er in de geschiedenis “perioden dat je je moeilijk kunt voorstellen dat God het laatste woord heeft. Voor de Joden was de Babylonische ballingschap zo’n periode. In deze uitzichtloze situatie werden zij bemoedigd door Jesaja’s woorden.”
Deze vreugdeboden zijn de geloofsverkondigers door de eeuwen heen, aldus kardinaal Eijk. In deze streken waren dat Willibrord en zijn metgezellen, “die onversneden het Evangelie brachten.” Hun boodschap over een God voor alle mensen en Zijn Zoon die voor ons is gestorven, viel bij de bevolking niet goed, “maar Willibrord deed desondanks niet aan coalitiepolitiek.”
De huidige tijd lijkt wel wat op die van Willibrord, zo stelde kardinaal ten slotte vast. Ook nu is er weinig belangstelling voor de boodschap van een persoonlijke God en Zijn Zoon. Kardinaal Eijk verwees naar paus Benedictus XVI, die het Jaar van het Geloof heeft afgekondigd en benadrukte dat kennis van de kerkgeschiedenis belangrijk is om de deur van het geloof (‘Porta Fidei’) voor mensen te openen. Kardinaal Eijk: “Het gaat dan niet om kennis van kerkpolitiek, maar om kennis van de heiligen, geloofsverkondigers zoals Willibrord.”
Na afloop van de Vesperviering konden de aanwezigen kennismaken met het gerenoveerde Bonifaciushuis (gevestigd in de voormalige pastorie), waar de kathedrale parochie een receptie had georganiseerd.