In een zeer goed gevulde Utrechtse Sint Catharinakathedraal wijdde kardinaal Eijk op 11 november Ronald den Hartog en Jesús Mauricio Meneses Santiago tot priester. “Deze twee priesterwijdingen vinden plaats op een bijzondere dag voor de stad Utrecht: we vieren op 11 november het patroonsfeest van Sint Martinus. Hij is een voorbeeld voor elke priester en we vragen dan ook vandaag om zijn voorspraak,” zo zei de Utrechtse aartsbisschop Eijk in zijn inleiding.

Concelebranten aan het altaar waren de hulpbisschoppen Hoogenboom en Woorts, rector Kuipers van het Ariënsinstituut, rector Schnell van Bovendonk, plebaan Huitink, pastoor De Jong en pastoor Skiba. Verder waren er vele tientallen priesters en diakens; ook kardinaal Simonis was naar de St. Catharinakathedraal gekomen.

 
Vader en zoon Den Hartog

Vanuit diverse parochies waar de wijdelingen stage hebben gelopen of inmiddels hun eerste benoeming hebben gekregen, waren bussen met parochianen naar Utrecht afgereisd. Vanuit Colombia waren de moeder van Mauricio Meneses en diverse andere familieleden en vrienden overgekomen om de wijdingsplechtigheid bij te wonen. Via een livestream op Facebook zorgden zij ervoor dat ook de achterblijvers deze wijding konden meemaken.
Ronald den Hartog droeg de diakenstool van zijn vader, die met zijn vrouw en andere familieleden aanwezig was. Diaken Den Hartog vond het extra mooi dat ook kardinaal Simonis erbij was, omdat hij nog door hem in 1994 diaken werd gewijd.

In zijn homilie stond kardinaal Eijk onder meer stil bij de persoon van de heilige Martinus van Tours (Sint Maarten). Op zijn Hoogfeest ligt de vraag voor de hand wat deze heilige in het bijzonder priesters te zeggen heeft, aldus de kardinaal: “In al zijn levensbeschrijvingen wordt benadrukt dat Martinus gedurende zijn leven steeds meer op Jezus begon te lijken, net zoals dat bij de apostelen het geval was geweest. Dat begon al vroeg in zijn leven. Als Romeins legerofficier was hij gestationeerd in Frankrijk, waar hij het christendom leerde kennen. Hij voelde zich tot Jezus aangetrokken en nam diens liefde voor mensen tot het uiterste als richtsnoer voor zijn eigen leven.”
Het bekendste voorbeeld daarvan is zijn mantel, die Sint Maarten met zijn zwaard doormidden kliefde om de helft aan een naakte bedelaar te geven. In een droom kreeg Martinus vervolgens een visioen van Christus, die onder meer het stuk mantel droeg dat de bedelaar had gekregen. Christus zei tegen de engelen: “Martinus heeft nog maar pas van mij gehoord; maar toen ik naakt was heeft hij mij meteen gekleed.”

Kardinaal Eijk: “Je zou zo zeggen: dat geldt toch voor iedereen die Jezus volgt! Dat is zo, maar de priester doet dat op een heel speciale manier. De warmte die de bedelaar krijgt door de mantel van Martinus, geeft de priester in de vorm van het vuur en het licht van het geloof. En niet minder belangrijk: door de mantel waarmee de bedelaar zijn lichaam aan de blikken van anderen kan onttrekken, krijgt hij zijn menselijke waardigheid terug. Het is de mantel van Gods genade die wij ontvangen in de sacramenten waardoor we onze oorspronkelijke waardigheid terugkrijgen. En zelfs door God boven onze oorspronkelijke waardigheid verheven worden. Dit is het doel van de verkondiging van Gods Woord uit de Heilige Schrift en de bediening van de sacramenten.”
En daar komt nog iets bij, aldus kardinaal Eijk. Hij verwees naar de oude traditie waarin kinderen op het feest van de H. Martinus langs de deuren lopen met uitgesneden bieten, pompoenen of lampionnen, waarin een kaars of een lichtje brandt. “Het doel hiervan is tot uitdrukking te brengen dat het licht van Jezus helder in het innerlijk van Martinus schitterde. En in zijn optreden voor anderen zo duidelijk zichtbaar was, dat velen ertoe werden gebracht ook Jezus na te volgen. Martinus zette het licht van Christus bepaald niet onder de korenmaat (Mat. 5,14-17).”

“Ronald en Mauricio, bij jullie brandt dat licht in jullie innerlijk straks door de priesterwijding op een bijzondere manier. Door de priesterwijding ben je in je zijn zo intens met Christus, het Licht der wereld, verbonden dat je Hem in persoon vertegenwoordigt, vooral in het sacrament van de Eucharistie en dat van de Biecht.” Want door iemand absolutie te schenken “herstellen jullie het Licht van Christus in hem, wanneer dat door de zonde is uitgedoofd. En leggen jullie als het ware een deken van Gods genade om hem heen zodat hij zijn waardigheid als kind van God weer terugvindt. En de armsten van je medemensen zijn niet de daklozen of vluchtelingen, want die kunnen heel goed hun waardigheid als kind van God behouden hebben. De armsten van je medemensen zijn toch echt zij die door de zonde die waardigheid verloren hebben.”

Zondag 12 november stond voor de wijdelingen in het teken van hun eerste Mis. Mauricio Meneses vierde deze in de Lambertusbasiliek in Hengelo, Den Hartog in de H. Barbarakerk in Culemborg. Maar ook de komende dagen zijn er nog enkele ‘eerste missen’, in de plaatsen waar ze een pastorale benoeming hebben gekregen – die van Mauricio Meneses is op dinsdagavond in Baarn en Den Hartog viert op 19 november, de wijdingsdag van zijn vader, in de Calixtusbasiliek in Groenlo.

 
Foto: René van Hal