De eerste Diocesane Gezinsdag van het Aartsbisdom Utrecht werd op zondag 24 september gehouden. Het thema was ‘Thuis in je geloof’, de organisatie lag in de handen van Elise Bangma-Mertens (medewerker Huwelijk en Gezin) en jongerenwerker Sarah Mijhad. De dag begon om 10.30 uur met een Eucharistieviering in de St. Antonius van Padua kerk te Nijverdal (St. Marcellinus parochie).

Mgr. Woorts ging samen met vicaris Cornelissen (vicaris Huwelijk en Gezin) voor in deze viering. Er hadden zich zo’n 17 gezinnen verzameld en in de Eucharistieviering was ook een flink aantal parochianen aanwezig. Elise Bangma: “De ontvangst in de parochie en in de kerk was zeer hartelijk. Er waren veel vrijwilligers die deze mooie Eucharistieviering mogelijk maakten.”

Het Evangelie van deze zondag ging over een landeigenaar die op de markt arbeiders inhuurt voor zijn wijngaard. Vroeg in de morgen huurt hij de eerste arbeiders in en door de dag heen worden dat er steeds meer. Aan het einde van de dag krijgen alle arbeiders hetzelfde loon betaald, zowel de arbeiders die de hele dag gewerkt hebben als zij die maar een uurtje hebben gewerkt. Oneerlijk toch?
Mgr. Woorts legde in de preek heel begrijpelijk aan de kinderen uit dat God ons geeft wat wij nodig hebben en dat dat goed is. We mogen leren om dankbaar te zijn voor wat Hij ons geeft, maar ook voor wat Hij anderen geeft, zonder dat we jaloers worden of zelf meer willen. Zo worden de eersten de laatsten en de laatsten de eersten. Het is aan ons om zo ook om te gaan met de mensen om ons heen, aldus mgr. Woorts.
Bij binnenkomst was aan een aantal kinderen gevraagd om de voorbeden te lezen. Daarnaast werden er gele papiertjes uitgedeeld aan kinderen die mochten helpen met de gaven aandragen. Elise Bangma: “Zo werden de kinderen op een laagdrempelige maar fijne manier betrokken bij de viering. De liturgie werd ondersteund door muziek en zang, waarbij er goed werd meegezongen.”

Kompasmysterie en catechese
Na de H. Mis vertrokken de gezinnen met auto’s (en sommigen lopend) naar de volgende locatie: De Wilgenweard. Hier was een zaal gehuurd waar er een lunchbuffet klaar stond. “Hierdoor kwamen mensen elkaar in de rij tegen en ontstonden er meteen gesprekken. Er waren gezinnen uit alle hoeken van het Aartsbisdom Utrecht, zowel oost als west en noord en zuid waren vertegenwoordigd. De lunch vond plaats in een leuke zaal, maar er was genoeg tijd om buiten van het heerlijke weer en van het mooie uitzicht te genieten,” vertelt Bangma.
Na de lunch werden de kinderen in een aantal groepjes opgedeeld en kregen ze uitleg over het Kompasmysterie dat ze onder begeleiding van een vrijwilliger gingen lopen. De kinderen vertrokken enthousiast en gewapend met verschillende kompassen die ze nodig hadden om de goede route door het bos te vinden. Tijdens de tocht kregen ze een aantal catechesevragen over de H. Mis. Zo werd er gevraagd naar de liturgische kleuren, naar de kleding van de priester, maar ook naar de verschillende handelingen en tekens die voorkomen in de liturgie.
Met het oog op het thema ‘Thuis in je geloof’ kregen de ouders eerst een korte inleiding van vicaris Cornelissen over de Kerk. Hij lichtte het bestaan en het doel van de Kerk toe. Zijn inleiding eindigde met het feit dat wij als gemeenschap ook Kerk zijn en geroepen zijn om die Kerk voort te zetten en uit te dragen. Het is een prachtige taak van de ouders om die roeping in het bijzonder in het gezin uit te dragen.

Het leven als een mand
Elise Bangma-Mertens ging daar in haar inleiding verder op in. Zij betoogde dat het fijn is als parochies en kerken gezinnen welkom laten voelen, maar dat gezinnen (en vooral ouders) daar ook zelf een rol in kunnen spelen. “Je voelt je ergens sneller en meer thuis als je de gewoonten en rituelen van die plek kent. Zo is het bij vrienden thuis, maar zo is het tevens in de Kerk. Het is de taak van de ouders om de rituelen en gewoonten van de Kerk te weten en die eveneens te leren aan hun kinderen. Zo kunnen de kinderen zich meer thuis voelen in de Kerk en in de liturgie,” aldus Bangma.
Ze gaf daarna enkele tips over manieren waarop ouders het geloof door kunnen geven aan hun kinderen. Ten eerste ging het over de basis. Ouders moeten hun kinderen vanaf jongs af aan de basis van het geloof meegeven. Dat kan alleen als ze zelf over die basis beschikken. Het is belangrijk als ouders om ook met je eigen vorming en verdieping bezig te zijn, want je kan niet geven wat je zelf niet hebt. Bangma: “Als katholieken hebben we een rijk geloof en een groot scala aan kunst en afbeeldingen. Het helpt de kinderen om thuis te zien wat ze in de Kerk zien en andersom. Denk hierbij aan iconen, heiligenbeelden, kruisjes, liturgische kleuren, en aan liedjes en christelijke deugden.” Een andere tip was om het geloof herkenbaar en aantrekkelijk te maken voor kinderen op hun eigen niveau. Voor een peuter ziet dat er heel anders uit dan voor een tiener. Het is daarbij aan de ouders om het goede voorbeeld te geven. Dat hoeft niet perfect te zijn en dat kan ook niet, maar als kinderen zien dat ouders het proberen, willen ze dat zelf eveneens doen.
Er werd een vergelijking gemaakt met het leven als een puzzel of als een mand. Als je naar je leven kijkt als naar een puzzel, dan heeft elk stukje een bepaalde betekenis: werk, familie, vrienden, hobby’s, geloof etc. Als één stukje verdwijnt uit die puzzel, mis je dat stukje wel, maar is het grote geheel van de puzzel nog steeds zichtbaar. Je leven zou eigenlijk meer als een gewoven mand moeten zijn. Geloof kan dan in elk aspect van je leven terugkomen en verweven zijn in alles: in het werk, in je hobby’s, in je omgang met familie en vrienden etc. Ouders knikten met herkenning en het riep ook vragen op die meteen gesteld werden. Hierdoor ontstonden er mooie en spontane gesprekken tussen de ouders onderling.

Liturgische kalender
Elise Bangma ging verder nog dieper in op de liturgische kalender en manieren waarop je die kalender, met alle liturgische tijden en feesten, kan implementeren in het gezinsleven. Zo kun je de sterke liturgische tijden (zoals Advent, Kerst, Veertigdagentijd en Pasen) op verschillende manieren vieren in het gezin. “Maar denk bijvoorbeeld ook aan de naamheiligen in je gezin of belangrijke data, zoals het doopsel. Ons katholieke geloof is een blij geloof en dat mogen we in het dagelijks leven vieren!” benadrukte ze. Om hierbij te helpen was er een boekentafel met allerlei materiaal van Samuel Advies. Ouders konden dit materiaal inzien en ter plekke kopen om thuis te lezen en te gebruiken in het gezin. Daar werd dankbaar gebruik van gemaakt.
De kinderen kwamen, na de inleiding en het gesprek met de ouders, moe maar voldaan terug van de wandeltocht en de dag werd met z’n allen gezellig afgesloten met een drankje.

De organisatie kijkt terug op een geslaagde en inspirerende dag, waarop ze veel positieve reacties kregen. Elise Bangma: “De gezinsdag voorzag duidelijk in de behoefte bij gezinnen om elkaar te ontmoeten en samen gemeenschap te zijn, zo bleek. Om te kunnen delen over de uitdagingen van de geloofsopvoeding in deze tijd en te leren van elkaars ervaringen en ideeën. Voor een aantal kinderen was het een weerzien van eerder gemaakte vriendjes, een mogelijkheid om die vriendschap verder te verdiepen en natuurlijk ook om nieuwe vriendschappen te sluiten. De ideeën voor een vervolg borrelen al en de wens is er om die plannen snel concreet te maken.”