Slechts dertig mensen in de kerkbanken en mondkapjes met het logo van de priesteropleiding: de diakenwijding van Paulus Tilma op 7 november in de Utrechtse St. Catharinakathedraal kende bijzondere omstandigheden. Aan het eind richtte Tilma zich dan ook tot de mensen thuis die via de livestream meekeken: “Het doet me heel goed dat zoveel mensen verbonden zijn en meeleven met deze bijzondere dag. Het is een vreugdevolle dag. U moet zelf de taart verzorgen en de koffie zetten, maar toch het mag feest zijn, bij ieder van u.”

Tilma werd tot transeunt diaken gewijd: de laatste stap op weg naar zijn priesterwijding op 5 juni 2021. In zijn welkomstwoord benadrukte kardinaal Eijk dat “we vandaag in het Aartsbisdom Utrecht een dubbel feest vieren: op de eerste plaats natuurlijk het Hoogfeest van de heilige Willibrord, die de Utrechtse bisschopszetel in het jaar 695 heeft gesticht. Hij is de patroon van ons bisdom, onze grote voorspreker, en hij is ook de patroon van de Nederlandse Kerkprovincie. En dan is er nog een tweede groot feest te vieren: de diakenwijding van onze Paulus. Je hebt ook Willibrord als patroon, je heet Paulus Johannes Willibrord. Dus voor jou is het in dat opzicht ook persoonlijk een dubbel feest. … We bidden in deze Mis dat God jouw werkzaamheden als diaken in de Maria Laetitia parochie overvloedig zal zegenen. Veel parochianen hadden willen komen, maar dat was helaas onmogelijk vanwege de coronaviruspandemie.”

Tijdens de uitverkiezing van de kandidaat in deze wijdingsplechtigheid beantwoordde rector Kuipers van het Ariënsinstituut de vraag naar de ‘waardigheid van de kandidaat’ met een volmondig ‘ja’: “Ik kan me nog goed herinneren dat ik in het voorjaar van 2011 een voicemailbericht afluisterde: ‘Hallo rector, u spreekt met Paulus Tilma. Ik wil graag priester worden, waar kan ik mij aanmelden?’ Dat is me bijgebleven, want het is een teken van zijn vaste overtuiging waarmee hij in september van datzelfde jaar met de priesteropleiding begon. … Als verantwoordelijken van het Ariënsinstituut hebben we Paulus leren kennen als een gelovig en spiritueel mens die zich vanuit zijn vriendschap met Christus geroepen weet om zijn leven in dienst te stellen van het volk van God.”

Kardinaal Eijk preekte over de ‘vreugdebode’, waarover de Eerste lezing uit Jesaja tijdens de viering ging: “De vreugdebode die vrede brengt, goed nieuws verkondigt, die heil komt melden.” En dat in de tijd dat Jeruzalem in puin lag en de bewoners smadelijk als ballingen waren weggevoerd naar Babylonië. “Die profeet zelf is zo’n vreugdebode en in die vreugdebode licht iets op van het beeld van de Messias, de Vreugdebode met een hoofdletter, die de gevallen mensheid eens zal oprichten en terugbrengen naar het huis van de Eeuwige Vader, het eeuwige Jeruzalem.”
Zulke vreugdeboden hebben we nu ook hard nodig, aldus de aartsbisschop van Utrecht: “Want het christelijke Europa ligt in puin. Ons continent is oud en vermoeid, verdeeld en van God los. Soms vragen gelovigen zich af: ‘Maar wanneer gaat God nou eens eindelijk eens ingrijpen?’ ‘Waarom laat Hij het toch toe dat christelijk Europa in de poeier ligt?’” Volgens kardinaal Eijk is Hij echter al bezig met ingrijpen. “We kunnen als gelovigen de hele dag lopen te jammeren dat er tegenwoordig zo weinig vreugdebodes zijn. Maar daarmee doen we afbreuk aan ons eigen geloof in Christus. Want laten we eerlijk zijn: dat we überhaupt nog priesterstudenten hebben in dit geseculariseerde Europa is toch een wonder. Dat zou je toch niet meer verwachten. Dat is geen mensenwerk. Het is het werk van de Heilige Geest die Jezus met Pinksteren over Zijn Kerk heeft uitgestort dat we in dit tot op het bot geseculariseerde continent überhaupt nog priesterstudenten hebben: vreugdebodetjes in de dop die zich geroepen weten om Jezus na te volgen en te verkondigen. En om Hem later als priester bij de mensen in persoon te vertegenwoordigen bij de viering van de Eucharistie en het afnemen van de biecht.”
“En vandaag staat er in ons midden zo’n vreugdebodetje op het punt uit de dop te komen, doordat hij tot diaken wordt gewijd. Op het oog lijkt de vreugde hier in deze viering niet groot. Er zijn maar weinig mensen komen opdagen. Zo weinig mensen hadden we nog nooit bij een wijding. Maar mensen blijven bepaald niet weg omdat ze denken: ‘Met dat profeetje Tilma wordt het toch niks’.”

Kardinaal Eijk: “Door de diakenwijding stel je de dienstbaarheid van Christus op sacramentele wijze tegenwoordig: in de verkondiging; door je dienst aan de liturgie; en in je inzet voor de diaconale liefdewerken, waardoor de parochie iets van Christus’ barmhartige aangezicht laat oplichten voor mensen die in nood verkeren. In al deze activiteiten ben je als diaken een van die vreugdeboden die weer iets van het oude christelijke Europa doen herrijzen.”
Dat zal niet makkelijk gaan; kardinaal Eijk herinnerde aan de tegenslagen waarmee ook de heilige Willibrord te kampen had. “Zo zal jij, Paulus, evenals elke vreugdebode tegenslagen ondervinden. Jezus voorspelt dat de vreugdebodes als het ware slangen moeten opnemen, zelfs dodelijk vergif drinken: geen jofel vooruitzicht wellicht bieden deze beelden die Jezus gebruikt om te omschrijven wat de vreugdebodes te wachten kan staan. Maar, zo zegt Hij erbij: jullie vreugdebodes kunnen dat doorstaan door de kracht die Ik jullie schenk.”