Kardinaal Eijk heeft op 1 juni in de Sint Catharinakathedraal te Utrecht James Keuben tot transeunt diaken gewijd: de laatste stap op weg naar de priesterwijding, die op 9 november 2024 zal plaatsvinden. In zijn preek noemde kardinaal Eijk de wijdeling “een overtuigde katholieke jongen, die al als klein ventje wist dat hij priester wilde worden.”

James Keuben volgde zijn priesteropleiding aan het Ariënsinstituut in Utrecht. Per 1 januari 2024 heeft kardinaal Eijk hem benoemd als kandidaat-priester in de samenwerkende parochies HH. Jacobus en Johannes te Borne, De Goede Herder te Hengelo en H. Geest te Goor en tot lid van het pastoraal team van deze parochies. Vanuit deze parochies was een bus met parochianen naar Utrecht gereisd, ook vanuit zijn stageparochie (Licht van Christus) waren veel mensen naar de kathedraal gekomen.

Tijdens de uitverkiezing van de kandidaat in deze wijdingsplechtigheid zei rector Kuipers van het Ariënsinstituut over de wijdeling dat al “tijdens zijn middelbareschooltijd in Enschede in hem het verlangen ontwaakte om Christus te volgen en Zijn Kerk te dienen. In die jaren bracht hij samen met zijn ouders ook al eens een bezoek aan het Ariënsinstituut om het huis te leren kennen en in augustus 2016 begon hij aan de priesteropleiding aan het Ariënsinstituut en de theologiestudie aan de Tilburg School of Catholic Theology.”
De studie ging James goed af en ook een tussenjaar in een parochie in het Canadese Toronto was zeer vruchtbaar, aldus rector Kuipers: “Eenmaal terug in Nederland konden we merken dat deze periode hem goed heeft gedaan in zijn groei als mens en als toekomstig priester. Als verantwoordelijken van het Ariënsinstituut hebben we James in de afgelopen jaren leren kennen als een gelovig en spiritueel mens en hebben we hem zien groeien in zijn vriendschap met de Heer en zijn geschiktheid voor het pastoraat.”

In zijn preek haalde kardinaal Eijk de apostel Paulus aan, die zei dat het verkondigen van een gekruisigde Christus als Zoon van God en Verlosser van de wereld in de ogen van de filosofen – en niet alleen in die van hen – een dwaasheid is. “Hoe kan iemand die de doodstraf van een slaaf ondergaat nu Verlosser van de wereld zijn? De Griekse filosofen wisten zich daar geen raad mee en achtten iemand die dat geloofde een dwaas,” aldus kardinaal Eijk.
Hij wees erop dat een christen die getuigt van zijn christelijke levensovertuiging “ook in onze tijd vaak voor een dwaas wordt versleten. Wij leven in een tijd van doorgeschoten individualisme. De huidige hyperindividualist verwerpt de gedachte dat hij door een God is geschapen met een bepaalde wezensnatuur. Hij is er vast van overtuigd dat hij zijn eigen identiteit moet ontwerpen.”

Kardinaal Eijk memoreerde dat de wijdeling “op sacramentele wijze de dienstbaarheid van Jezus tegenwoordig zal stellen in de geloofsverkondiging, de viering van de liturgie en de diaconale liefdewerken. Het woord dienstbaarheid is – om het zacht te zeggen – een weinig invoelbaar begrip voor de huidige ik-gerichte hyperindividualist. Deze kijkt niet primair naar hoe hij dienstbaar kan zijn aan anderen, maar hoe anderen dienstbaar kunnen zijn aan hem. Hij kijkt meer naar zijn rechten dan naar zijn plichten, als het over de samenleving gaat. Dat mensen aan de onderkant van de samenleving belanden, ziet hij als hun eigen schuld, wat overigens meestal niet het geval is. Ze hebben in zijn ogen gefaald of ‘het niet gemaakt’.”
Maar dat maakt het getuigenis van Jezus’ dienstbaarheid juist zo broodnodig in onze tijd, aldus de aartsbisschop van Utrecht. “Ook het verrichten van diaconaal liefdewerk is een vorm van de verkondiging van Christus, die ons leerde dat de liefde voor de naaste een gebod betreft dat evenwaardig is aan het eerste gebod, aangaande de liefde voor God. En die verkondiging werkt. Overal in parochies in West-Europa, ook in ons aartsbisdom, is het opmerkelijk dat een groeiend aantal jonge mensen, niet zelden uit families die al generaties van de Kerk vervreemd zijn, zich tot de Kerk wendt met het weloverwogen vrije besluit om zich te laten dopen, God als hun Schepper te erkennen en Christus te volgen.”

“James, wees een moedige en vrijmoedige verkondiger van Christus, Zijn Evangelie en op sacramentele wijze van Zijn dienstbaarheid. Je blijft ook als priester diaken. Daar word ik in Italië altijd aan herinnerd als ik hoofdcelebrant in een pontificale H. Mis ben. Hoe heet het daar in de zomer ook mag zijn, zonder enige consideratie krijgt de bisschop door de ceremoniarius een dalmatiek aangereikt die hij onder zijn kazuifel moet dragen, ter herinnering aan het feit dat hij naast bisschop en priester ook altijd diaken is en blijft. James, we bidden dat je door de trouwe verkondiging en de sacramentele tegenwoordigstelling van Jezus’ dienstbaarheid velen mag brengen tot het bewuste en vrije besluit Hem na te volgen en in Jezus hun ware identiteit te vinden.”

Klik op de foto voor een vergroting

Na afloop van de viering was er gelegenheid om de pasgewijde diaken te feliciteren in de Nicolaïkerk. Daar kregen de speciaal voor deze plechtigheid uitgenodigde leden van de diocesane gebedskring – die zo getuige konden zijn van de vrucht van hun gebed – een goodiebag met een aantal mooie items als herinnering aan deze dag. In het tasje zat onder meer een nieuw tijdschrift met interviews en achtergrondverhalen over het Ariënsinstituut. Ook meldden zich enkele tientallen mensen als ‘vriend van het Ariënsinstituut’, om in de toekomst betrokken te blijven bij dit opleidingscentrum van het Aartsbisdom Utrecht.