Wadowice en Auschwitz vormden na een vroege Mis de bestanddelen van de zesde dag van de Polenbedevaart van het Aartsbisdom Utrecht. Twee heel verschillende bestemmingen: Wadowice is de geboorteplaats van de heilige paus Johannes Paulus II. Daar bezochten de pelgrims de parochiekerk waar hij werd gedoopt en misdienaar was. Naast de kerk ligt het geboortehuis van Johannes Paulus II dat inmiddels een museum is. ‘s Middags kregen de pelgrims een rondleiding door de vernietigingskampen van Auschwitz.

In Wadowice werd eerst een kort bezoek aan de fraaie kerk aan het stadsplein gebracht. Daar verzamelden de pelgrims zich rond het doopvont, waar ook Johannes Paulus II als kind is gedoopt, om hun doopgeloften te vernieuwen. Het geboortehuis van Karol Wojtyla, de latere paus, ligt pal naast de kerk. Daar bewoonde het gezin drie kamers, tegenwoordig is het gehele pand in gebruikt als museum over het leven van Johannes Paulus II. Hart van het gebouw zijn echter de drie kamers, ingericht met meubels en voorwerpen uit de tijd dat het gezin er leefde. Karol verloor zijn moeder al op jonge leeftijd, waarna zijn diepgelovige vader alleen voor de opvoeding kwam te staan. De oudere broer van Karol stierf ook jong en zijn vader overleed toen Karol begin 20 was. “Nu ben ik helemaal alleen,” verzuchtte hij toen diepbedroefd tegenover vrienden. Maar altijd hield hij steun aan het geloof en met name aan Maria.

Hij studeerde aanvankelijk Poolse letteren en wilde toneelspeler worden, maar stapte over op de theologiestudie om priester te worden. Het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog bemoeilijkte dat wel, zo moest hij werken in een steengroeve. Het museum laat het leven en werken van de priester, bisschop, kardinaal en ten slotte paus op multimediale wijze aan bod komen: onder meer zijn sportieve activiteiten, zijn encyclieken, zijn vele reizen, zijn contacten met jongeren maar ook de aanslag die op zijn leven werd gepleegd komen voorbij. “Erg boeiend en mooi opgezet,” zo was de reactie van de Utrechtse bedevaartgangers.

In Auschwitz werden de ruim 100 pelgrims opgesplitst in vier groepen, die door een gids werden rondgeleid door de vernietigingskampen Auschwitz 1 en Auschwitz 2 (Auschwitz-Birkenau). Het was indrukwekkend om de locaties van deze gruweldaden uit de Tweede Wereldoorlog te zien. De mensonterende omstandigheden in de overvolle barakken, de ovens waarin de lichamen werden verbrand en de verhalen van de gidsen brachten het lijden zeer nabij. Spullen van omgebrachte joden waren eveneens te zien, maar het was met name de berg haren van vermoorde joden die diepe indruk maakte.

Ook Edith en Erik Veldkamp waren stil van het bezoek aan Auschwitz. Zij kozen voor deze bedevaart naar Polen omdat deze in het Heilig Jaar van de Barmhartigheid het Heiligdom van de Goddelijke Barmhartigheid aandeed. “Bovendien zijn we vorig jaar meegegaan met de bisdombedevaart naar Lourdes en dat was erg goed bevallen,” vertelt Edith. Voor Erik voldoet de bedevaart enerzijds aan de verwachtingen, maar is deze deels ook anders dan verwacht: “Ik had me erop ingesteld dat we veel zouden bezoeken en meemaken, maar het programma is nog intensiever dan ik had verwacht. En je ontmoet interessante mensen met echt boeiende verhalen. Dat is ook heel mooi.”
Edith waardeert nog een aspect aan deze bedevaart: “Het is extra leuk dat we als ‘bejaardenclub’ achter de Wereldjongerendagen in Krakau zijn aangereisd. Die spirit heerste nog steeds in de stad toen wij er tijdens de bedevaart waren. De priesters die mee zijn met deze reis vertelden bovendien over hun ervaringen tijdens de WJD in Krakau, daardoor gaat het nog meer leven. Alles wordt trouwens mooi ingeleid in de bus op weg naar een locatie, ook het bezoek aan het geboortehuis van Johannes Paulus II vanmorgen. Dat is ook heel positief.”