Onder een stralend blauwe hemel vond op zondag 25 augustus de jaarlijkse Ariënsherdenking in Maarssen plaats. Bij het graf van Alphons Ariëns was er een gebedsviering met mgr. Hoogenboom als agens, gevolgd door een Eucharistieviering in de H. Hartkerk. Rector Kuipers en (nog heel even) spirituaal Van Doorn concelebreerden. Van Doorn (81) nam later die dag afscheid als spirituaal tijdens een bijeenkomst in de Utrechtse priesteropleiding.

Alphons Ariëns (1860-1928) kreeg bekendheid als drankbestrijder en voorvechter van de arbeidersrechten, vooral in Enschede. De Ariënsherdenking in Maarssen geldt als start van het nieuwe studie- en vormingsjaar voor de priesterstudenten van het Ariënsinstituut. Tijdens de herdenking op het kerkhof verwees mgr. Hoogenboom onder meer naar de tekst op het graf van Ariëns: “Wij lezen kort en bondig op zijn grafsteen ‘Alphons Ariëns Priester’. Want zo wilde hij herinnerd worden en zo herinnert de Kerk hem. Als priester wilde Alphons Ariëns zijn leven maken tot een heilige offergave die God behaagde.” Door al wat bestaat op Jezus Christus te betrekken kreeg voor Ariëns ook de menselijke arbeid zijn diepste zin, aldus de Utrechtse hulpbisschop. “Menselijke arbeid niet alleen als deelneming aan het werk van de Schepper, maar ook in het belang van de opbouw van het Koninkrijk van God. … Sinds het leven en de dood van Alphons Ariëns is er in zowel in de Kerk en de wereld veel veranderd, maar te midden van alle veranderingen blijft staan het stoere voorbeeld van die Utrechtse priester die de menslievendheid van God tastbaar en zichtbaar heeft gemaakt voor velen. Zoals andere jaren danken God daarvoor op deze plaats waar zijn sterfelijk lichaam begraven is in afwachting van de verrijzenis met Christus op de jongste dag.”

Tijdens zijn preek in de H. Hartkerk stond mgr. Hoogenboom uitgebreid stil bij de vraag die in de Evangelielezing van die dag werd gesteld: ‘Heer, zijn er weinig die gered worden?’ Mgr. Hoogenboom: “Jezus wijst op de ernst in ons leven. Span je in tot het uiterste. … Zo zegt Jezus: het rijk der hemelen binnengaan is als door het nauwe poortje, het Oog van de Naald, Jeruzalem binnen gaan. Je moet liefst niet veel mee hebben om de door de poort van de hemel te gaan: alleen het onderhouden van het dubbelgebod van de liefde tot God en de naaste als jezelf.”
Mgr. Hoogenboom eindigde met het verhaal van het laatje met geld in het bureau van Ariëns. Daarin bewaarde hij giften van bezoekers, geld dat hij altijd weggaf. Bij zijn dood lag er nog één tientje in. “Uit dit verhaal blijkt heel beeldend hoe de Dienaar Gods Alphons Ariëns zich tijdens zijn aardse leven heeft ingespannen om door de nauwe deur het koninkrijk Gods binnen te gaan. Niet door aardse schatten te verzamelen (hij had bijna niets meer; zijn bureaulaatje was bijna leeg), maar door God bij de mensen en de mensen bij God brengen. Door in liturgie en diaconie, in verkondiging en sacramentenbediening, in het dienen van God en in het dienen van wie hij een naaste wilde zijn schatten in de hemel te verzamelen.”

Groepsfoto van de studenten in Maarssen, er ontbreken: Gauthier de Bekker (op retraite), James Keuben (vanwege een tussenjaar in Canada) en Dennis Mastwijk (vanwege andere verplichtingen).

Later die dag werd het studiejaar informeel geopend op het Ariënsinstituut. Na de gezongen vesperviering in de huiskapel hieven de aanwezigen het glas op het nieuwe studie- en vormingsjaar. Rector Kuipers sprak de studenten toe en memoreerde kort wat eenieder in de zomerperiode had gedaan (stage bij Sant’Egidio, de Vierdaagse lopen, helpen met het kinderkamp en een bedevaart naar Lourdes).
Daarna stond hij stil bij het afscheid van spirituaal Van Doorn. Pastor Henk van Doorn was vanaf de herstart van het Ariënsinstituut als eigen priesteropleiding van het Aartsbisdom Utrecht in 2014 als spirituaal verbonden aan de priesteropleiding. In de afgelopen vijf jaar heeft hij veel betekend voor staf en studenten. Rector Kuipers karakteriseerde hem met drie woorden: energie, dienstbaar en trouw. Kuipers: “Met veel energie en inzet heeft hij zich de functie van spirituaal eigen gemaakt en hij bleef zich inspannen om het beste van zichzelf te geven. Daarin was hij ook heel dienstbaar, altijd bereid om in te springen als dat nodig was. Tenslotte is hij bijzonder trouw aan de Kerk en haar leiding, maar ook aan zijn familie en de vele vrienden en bekenden die hij in de loop van de jaren heeft ontmoet. In dit alles is hij een blijvend voorbeeld voor ons allemaal.” Als dank werd hem een mand met heerlijke producten aangeboden, waarna een lied ter zijner ere werd gezongen. De middag werd besloten met de inmiddels traditionele barbecue.