Hulpbisschop Hoogenboom en vicaris Cornelissen van Deventer brachten op 22 november een diaconaal werkbezoek aan Delden (H. Geest parochie) en Enschede (parochie St. Jacobus de Meerdere). Kardinaal Eijk moest tot zijn spijt dit keer verstek laten gaan vanwege verplichtingen in Rome.

In Delden stond het programma in het teken van Diaconaction: ruim 60 kinderen uit groep 8 deden op vele plekken in en om Delden vrijwilligerswerk. Mgr. Hoogenboom verzorgde met pastoraal werkster Christianne Saris het startschot voor de actie in het parochiecentrum.
Saris hoopte dat de kinderen “hun talent zouden ontdekken om iets voor anderen te betekenen, voor mensen en de natuur.” Mgr. Hoogenboom noemde deze Diaconaction dag “een startpunt voor de rest van jullie leven: jullie gaan vandaag net als Jezus dienen, hopelijk ook de rest van jullie leven.”

Zorgboerderij
Mgr. Hoogenboom en vicaris Cornelissen namen vervolgens eerst een kijkje bij zorgboerderij Exterkate, vlak buiten Delden. Een aantal kinderen ging die dag aan de slag in deze zorgboerderij voor senioren. Ongeveer 40 vrijwilligers zorgen ervoor dat er dagelijks 16 senioren met een (lichte) lichamelijke, psychische of sociale beperking terecht kunnen . Er is een woning die dagverzorging biedt; verder beschikt de boerderij over diverse stallen, (klein)vee zoals koeien, schapen en geiten, konijnen en duiven. De gasten kunnen de dieren voeren en verzorgen of zich met allerlei klusjes bezig houden. Dat laatste kan eveneens in de knutselruimte. Sommige van de gemaakte voorwerpen (zoals vogelhuisjes) zijn bestemd voor de verkoop. De senioren met groene vingers kunnen ook terecht in de moestuin of de bessentuin.

Na de rondleiding over het terrein namen mgr. Hoogenboom en vicaris Cornelissen een kijkje binnen. Daar werden ze door de aanwezige senioren direct ingeschakeld: er moesten nog aardappels geschild worden voor de hete bliksem die op het menu stond. “Als je maar niet denkt dat je kunt mee-eten,” zo vertrouwde één van hen de inmiddels schillende hulpbisschop toe.

Ook in een verzorgingshuis waren kinderen vanuit Diaconaction actief, onder meer in de activiteitenruimte en in het winkeltje. Mgr. Hoogenboom en vicaris Cornelissen spraken zowel met bewoners als met deelnemende kinderen. Op de lokale begraafplaats waren kinderen druk met het harken van bladeren – ook daar werd mgr. Hoogenboom ingeschakeld.

‘De gouden kelk’
In Enschede stond een ontmoeting met het katholiek onderwijs op het programma. In de Alfonsusschool spraken directeur Hanneke Overmeer en leerkracht Luc Tiehatten en R. Visser (directeur) en J. Albers (adjunct-directeur) van de Dr. Ariënsschool (speciaal basisonderwijs) over het project ‘Alfons Ariëns, een man van deze tijd!’ Van 7 tot 17 oktober stond in deze twee scholen namelijk hun naamgever Alfons Ariëns centraal. “Het doel was om de kinderen (en daarmee ook hun ouders/verzorgers) te laten kennismaken met Alfons Ariëns en te laten zien wat hij vandaag de dag voor ons kan betekenen,” zo vertelde directeur Overmeer. “Er was veel onbekendheid over de naamgever van onze scholen.”
Het thema van ‘de gouden kelk’ (Ariëns moest vanwege gemaakte schulden om arbeiders zijn miskelk verkopen en kreeg deze later weer terug van de parochianen in Enschede) speelde door diverse activiteiten heen. Na een openingsviering op 7 oktober in de Enschedese Ariëns Gedachteniskerk en in de Dr. Ariënsschool doorliepen de verschillende klassen een programma dat op hun leeftijd was toegespitst. Dat betekende creatieve werkvormen (zoals gouden kelken maken, werken met textiel, weven, iconen schilderen) maar ook activiteiten die de tijd waarin Ariëns (1860-1928) werkte zichtbaar maakten – zoals een speciale expositie rondom de textielindustrie. Via een stadswandeling langs plekken waar Ariëns zijn sporen heeft nagelaten, kreeg deze priester die streed tegen drankmisbruik en de uitbuiting van de arbeiders voor de kinderen een actuele waarde. Ook de vitrine in zijn Gedachteniskerk werd daarbij niet overgeslagen. “Kinderen vertelden dat door het bezoek aan zijn standbeeld en de kerk de persoon Ariëns echt was gaan leven,” aldus Overmeer. Kinderen maakten de hele periode opnames, die op de laatste dag in een ‘Internetjournaal’ door ouders te bekijken waren. Beide schoolbesturen kijken tevreden terug op het project.

Mgr. Hoogenboom (oud-student van de priesteropleiding het Ariënskonvikt): “Ariëns zei: ‘We moeten God bij de mensen brengen en de mensen bij God brengen.’ Daartoe mogen we ons allemaal geroepen voelen. Wat betreft het katholiek onderwijs ben ik er steeds meer van overtuigd dat mensen verhalende wezens zijn. Dat werkt ook voor kinderen. Daarbij kunnen bijbelverhalen meer dan nu ook een rol spelen. Kinderen kunnen hun eigen leven op zo’n verhaal betrekken. Een goed verhaal spreekt niet alleen hun hoofd, maar ook hun hart aan.”

‘Belang van vrijwilligers’
Mgr. Hoogenboom kijkt tevreden terug op dit alweer vijfde diaconale werkbezoek. “Het is hartverwarmend om te zien hoe ruim zestig kinderen in een Twents dorp op allerlei terreinen met diaconie bezig zijn. Het is mooi om nu de praktische uitwerking van Diaconaction van dichtbij mee te maken: jonge mensen die voor de Kerk in touw zijn. Daarmee wordt ook duidelijk ook hoe belangrijk vrijwilligers zijn – jongerenwerk is niet mogelijk zonder de inzet van vrijwilligers. Deze kinderen komen vandaag op plekken waar ze vaak niet eerder zijn geweest en ze komen in aanraking met mensen die helemaal nieuw voor hen zijn.”
Zoals op de begraafplaats van Delden, waar een aantal kinderen bladeren heeft geharkt. Daar heeft iemand ze tijdens het werk ook met het thema van leven en dood bekend gemaakt. Bovendien hebben ze de priestergraven bekeken en een monumentje voor een ongedoopt kind, dat buiten de begraafplaats ligt begraven. Mgr. Hoogenboom: “Al die verhalen maakten indruk, één van de kinderen vertelde me zelfs dat hij nog nooit op een begraafplaats was geweest! Het is de hoop van Diaconaction dat je de kinderen iets meegeeft voor hun hele leven. Een kind dat in een verzorgingshuis in het winkeltje een oudere dame helpt, zal zich realiseren: dat kan mijn oma zijn. Je verbreedt met Diaconaction de belevingswereld van kinderen en dat is heel belangrijk. En de kracht van Diaconaction is ook: het is heel eenvoudig te organiseren. Het werk is er al, je hebt alleen wat vrijwilligers nodig om de uitvoering mogelijk te maken.”