In Rome vond van 22 t/m 26 juni de tiende World Meeting of Families (WMOF) plaats. Medewerker Huwelijk en Gezin Elise Bangma-Mertens was met haar man vanuit Nederland afgevaardigd naar deze Wereldgezinsdagen. Zij doet in drie delen verslag van de bijeenkomst: hieronder deel 3.

Zaterdag begon de dag in de Paulus VI Aula met Uitstelling van het Allerheiligst Sacrament. Dit was een bijzonder moment, omdat het niet zo vaak voorkomt dat mijn man en ik samen naar aanbidding kunnen. Er was muziek en er werden korte meditaties gegeven rondom de officiële icoon met als thema de bruiloft van Kana.

Hierna waren de laatste lezingen en panels. Het overkoepelende thema was ‘de weg naar heiligheid’. Er werd gesproken over Luigi en Maria Beltrame Quattrochi, een Italiaans echtpaar dat in 2001 zalig verklaard is. Een geadopteerde kleinzoon vertelde over het gewone leven dat het echtpaar leidde, met vreugde en moeilijkheden zoals elke familie, maar waarin ze ook een buitengewoon rijk geestelijk leven hadden. Een bijzonder verhaal en een bemoediging dat ook wij, gewone mensen met gewone gezinnen, heilig kunnen worden.
Verder was er een indrukwekkende getuigenis van een Indonesisch echtpaar waarvan de man moslim was en de vrouw katholiek. Om te kunnen trouwen, moest de vrouw zich bekeren. Ze heeft 6 jaar als moslima geleefd, maar kon het niet volhouden. Ze zei heel mooi: “Ik heb heel hard mijn best gedaan om als moslim te bidden. Maar toen ik bad, baden mijn hart en mond het Onze Vader en Weesgegroet.” Uiteindelijk is ze weer naar de katholieke Kerk gegaan en haar man besloot om mee te gaan. Heel lang vergezelde hij haar, zonder verder katholiek te willen worden. Na 20 jaar huwelijk heeft hij zich bekeerd en is katholiek geworden. Het was een mooie, emotionele getuigenis.
Ook de getuigenis daarna, van een Australisch echtpaar, maakte heel veel indruk in de zaal. Dit echtpaar vertelde dat ze 2 jaar geleden in één klap 3 kinderen hebben verloren door een aanrijding met een dronken man. Ze vertelden heel dapper hoe ze die man hebben kunnen vergeven en hoe ze daarmee een enorme impact hebben gemaakt op het Australische volk. Als je zoekt naar dit verhaal, vind je vooral artikelen over die vergeving, en niet zozeer over de verschrikking of de schuldenaar van het ongeluk. Tijdens de getuigenis hoorde je overal in de zaal gesnik en gesnotter. Wij waren ook enorm onder de indruk van hun kracht en moed en hun grote geloof in Jezus en zijn boodschap van vergeving!
De zaterdagochtend werd afgesloten met wat korte verhalen over verschillende heiligen die net zo waren, zo zijn, als jij en ik. Als we het hebben over ‘heiligheid’, denken we vaak dat dat niet voor ons is weggelegd. We denken dan vooral aan kloosterlingen die heel ingetogen en contemplatieve levens leidden. Maar zoals eerder gezegd, ook wij, de gewone mensen, met onze zwakheden en onze fouten, kunnen heilig worden.

Zaterdagmiddag werden we al vroeg op het Sint Pietersplein verwacht, waar de H. Mis zou plaatsvinden met paus Franciscus. Als gedelegeerden mochten we helemaal vooraan zitten, op zo’n 25 meter afstand van het altaar. Paus Franciscus celebreerde niet zelf, omdat hij nog steeds veel last heeft van knieproblemen. Het was mooi om te zien hoe hij daar heel nederig zat en de H. Mis meevierde, zonder dat het een enkel moment om hem draaide, maar alleen om Jezus.
Hij gaf wel de preek en daarin zei hij een aantal mooie dingen over de vrijheid en de liefde. “De grootste vrijheid die we kunnen bezitten is innerlijke vrijheid; en die innerlijke vrijheid is een gave. (…) Een vrijheid die Christus voor ons heeft verworven die geheel gericht is op liefde, zodat we elkaar kunnen dienen door de liefde. (…) Jullie, echtparen, hebben, met de hulp van Christus’ genade, een moedige beslissing genomen: niet om vrijheid voor jezelf te gebruiken, maar om de mensen lief te hebben die God aan je zijde heeft gezet. (…) Het gezin is de plek van ontmoeting, van delen, van uit onszelf treden om anderen te verwelkomen en ze bij te staan. Het gezin is de eerste plaats waar we leren liefhebben.” Ook moedigde de paus de ouders aan om niet te “angstig en overbezorgd” te zijn: “Beste ouders, het woord van God wijst ons de weg: niet om onze kinderen te beschermen tegen de minste ontberingen en lijden, maar om te proberen hun een passie voor het leven over te brengen, om in hen het verlangen op te wekken hun roeping te ontdekken en de grote missie te omarmen die God voor hen in gedachten heeft. (…) Ik zou eraan willen toevoegen dat, voor opvoeders, de beste manier om anderen te helpen hun roeping te volgen, is om onze eigen roeping met trouwe liefde te omarmen. (…) Als Jezus roept, ook in het geval van het huwelijk en gezinsleven, vraagt Hij ons om vooruit te blijven kijken en gaat Hij ons altijd voor op de weg. Hij gaat ons altijd voor in liefde en dienstbaarheid. En degenen die Hem volgen zullen niet teleurgesteld worden!”
De H. Mis werd afgesloten met een speciale zending van de paus aan de gezinnen. “Verkondig de schoonheid van het gezin zijn met vreugde! Verkondig de genade van het christelijke huwelijk aan kinderen en jongeren. Wees de kiem van een meer broederlijke wereld! Wees gezinnen met een groot hart! Wees het gastvrije gezicht van de Kerk! En bid alstublieft, bid altijd!”

Zondagmiddag zijn we nog bij het Angelus geweest. Paus Franciscus bad het Angelus vanuit het raam van zijn werkkamer. Er had zich een mooie groep verzameld, waaronder nog een heel aantal gedelegeerden. Een korte, maar mooie afsluiting met de Heilige Vader.

Om alles nog heel kort samen te vatten: een fantastische ervaring, met veel bemoediging en inspiratie om het huwelijks- en gezinspastoraat in ons bisdom met vreugde voort te zetten!

• Klik hier voor deel 1 van het verslag van de Wereldgezinsdagen
• Klik hier voor deel 2 van het verslag van de Wereldgezinsdagen