Vier volle bussen reden op vrijdag 7 oktober naar de Belgische plaats Banneux, net over de grens, om tijdens het triduüm de Maagd der Armen te begroeten. Vicaris H. Pauw (vicariaat Arnhem) en pastor B. Wolters waren mee met deze bedevaart. Pastor B. Wolters: “We gaan met het (zieken)triduüm in totaal vijf dagen, zodat wij meer dan drie volle dagen in Banneux zijn. Genoeg tijd voor een volledig bedevaartprogramma.”

Elk jaar komen honderdduizenden pelgrims naar Banneux, waar van 15 januari tot 2 maart 1933 de Maagd Maria acht keer verscheen aan een meisje van 11 jaar oud, Mariette Beco. Daarbij noemde Maria zich de ‘Maagd van de Armen’ en vroeg om de bouw van een kapel. Die werd nog in 1933 gebouwd op de plaats van de Verschijningen (de voortuin van het huis van de familie Beco). Vanaf 1948 werd er een basiliek gebouwd. In Banneux is er ook een bron die Maria aan Mariette toonde, die een geneeskrachtige werking heeft. Vanuit het Aartsbisdom Utrecht wordt meermalen per jaar een bedevaart naar Banneux georganiseerd.

Pastor Wolters: “Als arme mensen blijven wij zoeken naar de zin van ons leven, in de Geest van Jezus Christus. Arm-zijn is aanvaarden dat wij verlossing nodig hebben, dat is aanvaarden dat we moeten groeien in liefde tot God en onze medemens.”

Jezus zelf ging tot het bittere eind. Hij zelf was bereid om er zijn leven voor te geven, aldus Wolters: “In het bidden van de Kruisweg beseffen wij, dat we ons eigen kruis op ons dienen te nemen, ook al is dat soms zwaar en moeilijk. Maar het is een voorrecht dat we ons gesterkt weten door Hem, door elkaar. ‘Wie mijn leerling wil zijn, neme dagelijks zijn kruis op zich en volgt mij na,’ aldus de woorden van Jezus. In het bidden van de kruisweg, wat we ook in Banneux samen doen, beseffen we meer dan ooit wat dat betekent. In het bidden willen we de Heer volgen, willen we elkaar volgen en bemoedigen. We worden opgeroepen om een Simon van Cyrene te zijn en onze sterke schouders onder elkaars kruis te zetten, zelfs als dit zwaar valt. Elkaars kruis dragen, in onze eigen omgeving, thuis of waar we ook zijn. We worden opgeroepen om onze zorg aan te bieden door onze daadwerkelijke steun. Dit kunnen we doen door ons medeleven, door een attentie. In Banneux vragen we God, dat Hij ons hierbij wil steunen. Wij vragen aan Maria dat zij ons wil opvangen. Dat zij ons wil opnemen in haar armen. Dat zij ons tot slot mag binnenleiden in de hemelse vreugde. Om dit te ondersteunen trekken we naar de Bron, naar Christus zelf en steken onze handen in het water. Meer dan ooit klinken de woorden van Maria tot ons, ‘Steek uw handen in het water – deze Bron is mij voorbehouden.’ Zo verwijst zij ons naar haar Zoon, naar Jezus. Wij kunnen en mogen leven in de kracht van Christus.
Ons kruis heeft verlossingskracht gevonden in het kruis van Christus zelf. Zo komen de woorden van Maria – ‘Ik kom het lijden verlichten’ – tot volle wasdom. Vele pelgrims hebben dat mogen ervaren in de diverse plechtigheden van dit jaar en in de hoop er ook het volgend jaar weer bij te zijn om ons dan weer te voeden door de Maagd der Armen.”