Aartsbisschop Eijk ging op 14 september (Feest van de Kruisverheffing) voor in een Vesperviering in de Martinuskerk te Gendringen. Deze viering werd afgesloten met een processie naar het kerkhof waar mgr. Eijk de gerestaureerde kruiswegstaties opnieuw inzegende.

Deze monumentale kruiswegstaties zijn bijna uniek in Nederland en zijn gedurende het laatste jaar gerestaureerd door een grote inzet van vrijwilligers, een restaurateur en de financiële steun van velen, waaronder ook de gemeente. Tegelijk is de omgeving van het kerkhof aangepakt om de heg te laten herstellen en het geheel te verfraaien.
Namens het pastorale team benadrukt pastoor Smits dat deze feestelijk inzegening “weliswaar de afsluiting is van het restauratieproject, maar het is óók een nieuw begin. Wij hebben weer een prachtige openlucht kruisweg in onze parochie. Daar moeten we iets mee. Hier is een kans om wat te doen als parochie- en gelovige gemeenschap. Op tastbare wijze kunnen wij hier ons geloof delen: samen komen en het laten zien.”

Dora Visser
Ieder jaar op 14 september (en 3 mei) is er een viering in de Martinuskerk, ter gedachtenis aan Dorothea (Dora) Visser, die in 1819 te Gendringen werd geboren en er het grootste deel van haar leven heeft gewoond. Een speciale tijdelijke rechtbank van het aartsbisdom Utrecht zette in september 2005 een eerste stap op weg naar het zaligverklaringsproces van Dora Visser (1819-1876). Op haar voorspraak is, zo stelde de rechtbank vast, zes jaar eerder een man die niet meer kon lopen op onverklaarbare wijze genezen. Deze bevindingen zijn naar het Vaticaan gestuurd, waar beoordeeld zal worden of er daadwerkelijk sprake is van een wonder. Inmiddels wordt ook gewerkt aan een ’Vita Documentata’ van Dora Visser, een uitgebreid en gedocumenteerd verhaal over haar leven en de betekenis van haar leven voor anderen. Ook zo’n ’Vita Documentata’ is noodzakelijk om een zaligverklaringsproces te starten. De kruisweg die op 14 september opnieuw werd ingezegend, had veel betekenis in het leven van Dora Visser.