Van 17 t/m 21 november nam mgr. Hoogenboom in Rome deel aan het VIIde Wereldcongres van de Pauselijke Raad voor de Migranten en de Reizigers, met als onderwerp ‘Samenwerking en ontwikkeling in de pastorale zorg voor migranten’.

Migratie is de verplaatsing van personen over een bepaalde grens met het doel zich in een nieuwe vaste woonplaats te vestigen. De twee belangrijkste vormen zijn de binnenlandse migratie (wereldwijd ongeveer 700 miljoen mensen) en de buitenlandse migratie (wereldwijd ruim 200 miljoen mensen). Dit betekent dat heden ten dage ongeveer 1 miljard mensen (één op de zeven wereldburgers!) bij migratie betrokken is.
Mgr. Hoogenboom nam aan dit congres deel in zijn hoedanigheid van lid van het bestuur van de Nederlandse Cura Migratorum. De Nederlandse Bisschoppenconferentie vertrouwde in 2005 de zorg voor het migrantenpastoraat toe aan de bisdommen. In verband daarmee is Cura Migratorum opgericht. Het bestuur beijvert zich voor de coördinatie en het overleg inzake de diocesane taakstelling met betrekking tot het migrantenpastoraat en het behartigen van voorkomende (inter-)nationale aangelegenheden op het terrein van het migrantenpastoraat.

Aan het congres namen bijna 300 mensen deel, afkomstig uit meer dan 90 landen die in de praktijk betrokken zijn bij het migrantenpastoraat. Het doel van het congres was enerzijds om een beeld te krijgen van – en na te denken over het wereldwijde fenomeen van migratie (emigratie en immigratie), anderzijds om na te denken over de vraag hoe de Rooms-Katholieke Kerk de pastorale zorg voor migranten kan ondersteunen en vernieuwen op internationaal en kerkprovinciaal niveau, maar zeker ook op het niveau van de bisdommen en de lokale geloofsgemeenschappen.
Tijdens de lezingen, videopresentaties en werkgroepen werden de problemen, kansen en uitdagingen besproken die verbonden zijn met het fenomeen van mensen die vrijwillig of onvrijwillig migreren. Er was veel aandacht voor het feit dat migratie gezins- en familieverbanden vaak onder druk zet of zelfs ernstig schaadt. Ook de tragedies van de mensenhandel en de eindeloze stromen vluchtelingen vanwege oorlog, honger en godsdienstige vervolging kwamen scherp in beeld. Verder werd duidelijk dat migranten onrecht wordt aangedaan als zij in het land of de regio van bestemming vooral als een probleem worden beschouwd en er geen oog is voor de bijdragen aan de samenleving die zij kunnen leveren als zij daarvoor de kans krijgen.
De deelnemers aan het congres deden in de slotverklaring een appèl op de verantwoordelijkheid van de wereldgemeenschap om bij te dragen aan het algemeen welzijn, om de menselijke waardigheid van migranten te respecteren en te bevorderen, om de fundamentele rechten van deze mensen te respecteren en om te komen tot een meer positieve houding ten opzichte van de migranten die deel uitmaken van onze samenleving. Dit indachtig de aansporing van God aan Zijn volk, reeds in het Oude Testament te vinden, om de vreemdeling lief te hebben, want “gij zij zelf vreemdeling geweest in Egypte” (Leviticus 19, 34).

Het congres werd afgesloten met een audiëntie bij paus Franciscus, die de noodzaak van de bescherming van het leven en de menselijke waardigheid van migranten, met name van de vluchtelingen, geregeld met grote nadruk en urgentie thematiseert in preken en toespraken (bijvoorbeeld in 2013 in Lampedusa en recent nog tijdens zijn toespraak tot het Europees Parlement in Straatsburg).

Foto: De audiëntie bij paus Franciscus