De gemeenschap van Sant’Egidio in Apeldoorn organiseerde op 26 maart een oecumenische gebedsdienst voor de martelaren. Deze gebedsdienst vond voor de vijfde keer plaats, opnieuw in de Onze Lieve Vrouwekerk. Hulpbisschop mgr. Hoogenboom was dit keer de voorganger. Hij werd tijdens de wake geflankeerd door vertegenwoordigers van onder meer de Syrisch-Orthodoxe Kerk, de Melkitische Grieks-Katholieke Kerk, de Oud-Katholieke Kerk, de Koptische Kerken en de Protestantse Kerk Nederland.

Tijdens deze gebedsdienst voor de martelaren werden de namen genoemd van de christenen in alle werelddelen van alle tradities die de afgelopen jaren zijn omgekomen als geloofsgetuigen. Er werden kaarsen voor hen gebrand en de aanwezigen zongen om ontferming in de oude Griekse woorden van het Kyrie Eleison.

In zijn preek haalde mgr. Hoogenboom paus Franciscus aan, die in een interview in 2014 zei: “De vervolgde christenen zijn een zorg die mij raakt als herder (…) Op bepaalde plaatsen is het verboden om een Bijbel te hebben, om catechismusles te geven of een kruis te dragen. Ik zou willen dat één ding duidelijk is: Ik ben ervan overtuigd dat de vervolging van christenen vandaag de dag veel sterker is dan in de eerste eeuwen van de Kerk. Dat is geen verbeelding, de cijfers zijn daar.”

Marteldood
De Utrechtse hulpbisschop haalde ook Petrus en Paulus aan, die “ieder op hun eigen wijze hebben gewerkt en gezwoegd voor de opbouw van de christengemeente, die vanaf het allereerste begin een Kerk van martelaren is geweest. Beiden verkondigden ze de Blijde Boodschap van Jezus ten koste van veel beproevingen en ten slotte met hun bloedgetuigenis van de marteldood.” Hun marteldood is in de vroege christengemeente niet ervaren als een ramp, of een nekslag voor de jonge Kerk, aldus mgr. Hoogenboom. “Veel belangrijker is dat bewaarheid werd dat hun bloedgetuigenis het zaad vormde voor nieuwe christenen. Zowel voor Petrus als voor Paulus heeft hun antwoord op Jezus’ vraag consequenties gehad voor hun verdere leven.”

Aan het begin van het derde millennium, is de Kerk meer dan ooit tevoren een Kerk van martelaren geworden. Mgr. Hoogenboom: “We bidden voor de martelaren van onze tijd, die hun leven voor Christus en het Evangelie hebben gegeven. Zij hebben, met de woorden van Paulus, ‘de goede strijd gestreden, de wedloop volbracht, het geloof bewaard.’ We bidden ook voor de christenen die op dit eigenste moment waar ook ter wereld getuigen van hun geloof. Dat zij net als Petrus en Paulus van Godswege kracht mogen ontvangen om stand te houden in de beproeving.”