Mgr. Woorts bij herdenking heiligverklaring Karel Houben
In Munstergeleen werd op 3 juni de 17de verjaardag gevierd van de heiligverklaring van pater passionist Karel Houben. Deze vond plaats in 2007 op het Sint Pietersplein in Rome door paus Benedictus XVI. Mgr. Woorts was op 3 juni als referent voor de bedevaarten hoofdcelebrant in de Mis in de Sint-Pancratiuskerk te Munstergeleen. Na afloop van de viering was er een samenzijn in de tuin van de pastorie.
Het is nu 25 jaar geleden dat in 1999 de wonderbaarlijke genezing plaatsvond van Dolf Dormans uit Munstergeleen, de basis voor de heiligverklaring van Karel Houben. Pater Houben werd in 1821 geboren in Munstergeleen als zoon van een molenaar. In zijn jeugd groeide het verlangen om priester te worden en in 1845 meldde hij zich in België bij de passionisten. Daar werd hij op 21 december 1850 priester gewijd. Twee jaar na zijn priesterwijding ging pater Karel naar Engeland, waar hij werkte onder de arme Ierse immigranten. In 1857 vestigde hij zich in het klooster Mount Argus in een arme buitenwijk in Dublin. Daar bleef hij tot zijn dood in 1893. Eenmaal werkzaam in Mount Argus stroomden de arme Ieren al snel naar hem toe met hun nood. Hij hoorde biecht en zegende de mensen. Na zijn dood bleven de mensen komen om bij zijn graf gesterkt te worden en te bidden op zijn voorspraak.
“Wie had hier in 1821 – het jaar van zijn geboorte – in het destijds kleine Munstergeleen kunnen vermoeden dat Drieske (zoals hij thuis werd genoemd) eens tot deze hoogste eer der altaren zou worden verheven?” zo vroeg mgr. Woorts zich op 3 juni in zijn preek af. “En dat voor hem leden van de Nederlandse regering en vele anderen in het bijzonder uit Nederland en Ierland daarvoor naar de ‘Eeuwige Stad’ zouden afreizen? Ja, Gods wegen zijn ondoorgrondelijk, zeggen we dan. Inderdaad, wat voor de grote wereld niet in aanzien is, daar valt het oog van God juist op en dat verheft Hij. En juist dat raakt en bemoedigt ook het hart van velen.”
Houbens heiligverklaring en die van anderen willen ten diepste een erkenning zijn van het grote werk dat God in kleine mensen verricht, zo benadrukte mgr. Woorts. “Juist in onze tijd, waarin steeds meer mensen Christus en Zijn Evangelie niet kennen, waarin steeds minder mensen deel zijn van Gods Kerk, zijn onze heiligen van des te groter belang als waarachtige getuigen van onze Heer Jezus, van Gods zelf, juist ook omdat wij ons aan hen kunnen optrekken, aan hun voorbeeld en voorspraak in de hemel. Zij zijn wegwijzers naar de Heer. Pater Karel heeft op eigen en unieke wijze van Gods barmhartige liefde getuigd, in hem – in zijn gelaat en in zijn genezende handen – hebben mensen een vonk van God herkend. Voor velen heeft Hij het zicht op God geopend en dat doet hij nog steeds.”
