Op 11 augustus is in de Heer overleden Hendrikus Johannes van Merm, priester van het Aartsbisdom Utrecht. Hij werd geboren te Gendt op 27 november 1938. Na zijn priesterwijding op 10 juli 1966 was hij als kapelaan werkzaam in de parochie Onze Lieve Vrouw Tenhemelopneming te Heino en in de H. Martinusparochie te Twello/Duistervoorde.

Op 1 mei 1985 werd Van Merm pastoor van de St. Pancratiusparochie te Haaksbergen. Met ingang van 15 september 1986 werd hij vicarius oeconomus van de H. Maria Praesentatieparochie te Buurse. Per 1 oktober 1993 werd hij benoemd als deken van de dekenaten Terborg en Zevenaar. Tevens werd hij benoemd als deken van het op te richten dekenaat Oost-Gelderland-Zuid (Montferland) en als lid van de Bisdomraad. Per 1 januari 1994 werd hij ook deken van ’s-Heerenberg. Op 1 oktober 1999 werden zijn benoemingen als deken van het dekenaat Montferland en als lid van de Bisdomraad voor zes jaar verlengd. Op 1 maart 2003 werd hij benoemd als waarnemend deken van het dekenaat Berkelland met als opdracht om mee te werken aan een fusie van de dekenaten Montferland en Berkelland tot het dekenaat Gelderland-Oost (gerealiseerd in januari 2004) en waarvan hij deken werd. Op 12 augustus 2005 kreeg hij eervol ontslag als deken van het dekenaat Gelderland-Oost en als lid van de Bisdomraad. In de bijna twaalf jaar dat hij van diverse dekenaten deken was, combineerde hij dit ambt in meer dan veertig parochies als waarnemend pastoor. Met ingang van 1 oktober 2005 ging hij met emeritaat.

“Het priesterschap van Henk van Merm werd gekenmerkt door zijn grote pastorale dienstbaarheid aan de mensen en de geloofsgemeenschappen die aan zijn pastorale dienstwerk waren toevertrouwd,” zo schrijft kardinaal Eijk in het overlijdensbericht dat het Aartsbisdom Utrecht heeft verzonden. “Hij was een oprechte dienaar van God en Zijn Kerk en tegelijk ook dienaar van de gelovige mens. Met een hele sobere leefstijl en met veel humor en familiale nabijheid heeft hij eerst als kapelaan en daarna als pastoor en deken invulling gegeven aan zijn pastoraat. Samen met collega’s in het pastoraat en samen met zijn huisgenote zuster Truus van den Hoven zette hij zich in om onze Kerk een gastvrije en open Kerk te laten zijn.”
Ook na zijn emeritaat heeft hij zich nog jaren verdienstelijk kunnen maken in het pastoraat. “Toen hij onlangs moest aanvaarden dat hij van zijn ziekte niet meer kon genezen, heeft hij te midden van zijn familie en vrienden in grote dankbaarheid het Sacrament der Zieken ontvangen. Vol vertrouwen zag hij uit naar de ontmoeting met God waarop hij vertrouwde,” aldus kardinaal Eijk.

De Eucharistieviering ten uitvaart op 17 augustus in de kerk Onze Lieve Vrouw van Zeven Smarten te Haalderen is vanwege de corona-beperkingen maar beperkt toegankelijk.

Klik hier voor het volledige overlijdensbericht