Daartoe gemachtigd door paus Pius IX, besloot de toenmalige aartsbisschop van Utrecht mgr. J. Zwijssen op 8 december 1858 tot de oprichting van het ‘Metropolitaan Kapittel van het R.K. Aartsbisdom Utrecht’. Nadat het kapittel reeds op 2 februari 2009 zijn 150-jarig bestaan had gevierd met een pontificale eucharistieviering in de Catharinakathedraal, stond het kapittel in zijn septembervergadering nogmaals stil bij zijn 150-jarig bestaan.

Om dit moment te markeren, schonk het kapittel aan aartsbisschop Eijk een chrismatorium. De proost (voorzitter) van het kapittel, vicaris-generaal Hoogenboom, sprak daarbij de wens uit dat “dit chrismatorium tijdens de vormselvieringen zijn dienst mag bewijzen. We hopen en bidden dat de heilige Geest u mag bijstaan bij de verkondiging van het evangelie in het aartsbisdom.”

Een chrismatorium wordt sinds halverwege de twintigste eeuw ook wel ‘oliedoos’ genoemd, zeker in Vlaanderen wordt die term tot op heden gebruikt. Aartsbisschop Eijk was blij met het geschenk, “ook omdat ik er zelf om had gevraagd. Het was me opgevallen dat het aartsbisdom niet over een echt chrismatorium beschikt. En zeker bij de vormselvieringen is het goed hierover te beschikken, maar niet alleen dan: binnenkort zal ik met het heilig chrisma uit het chrismatorium ook het altaar wijden, dat staat in de kerk van de zusters Trappistinnen van de abdij Koningsoord, die naar Arnhem zijn verhuisd.”

Drie oliën
Het chrismatorium is een twee- of driedelige afsluitbare doos van zilver, tin of glas ter bewaring van één of enkele heilige oliën die worden gebruikt bij het toedienen van de verschillende sacramenten. De drie oliën worden naar het gebruik aangeduid met letters OC of OS (Oleum Cathechumenorum of Oleum Salutis), SC (Chrisma of Sanctum Chrisma), en OI (Oleum Infirmorum), resp. voor de zalving van de catechumenen (doop- of geloofsleerlingen), van pasgedoopten of vormelingen en van zieken. Het chrisma (SC) wordt ook gebruikt voor andere zalvingen, zoals van bisschoppen, priesters, altaren, vaatwerk en klokken.